O yıllarda biri anlatsa diye can atardık..
Belki bir Heidi ya da Kırmızı Başlıklı Kız, Çizmeli Kedi, Alaaddin’in lambası, Pinokyo, Hansel ve Gratel, Alice Harikalar Diyarında, Pamuk Prenses ve 7 Cüceler, Kurbağa Prens, Kurt ile 7 Keçi Yavrusu, Bremen Mızıkacıları, Keloğlan, Rapunzel, Sindirella (Kül kedisi), Uyuyan güzel..
Bu masallarda kimimiz prens, kimimiz prensestik!..
Bilmem; şimdiki bu teknolojik ortamda küçük çocuklarınızla en büyük iletişim kaynağı masallarda buluşabiliyor muyuz?
… Masal, Arapça “mesel”den geliyor.
Mesel; ibret alınacak, örnek olacak kısa anlatı demek..
Büyükler belki de bu masalları bizi “uyutmak” için uykudan önce anlatsa da, farkında olmadan yaşamın gerçeklerini, iyi ve kötü ayrımını, doğruyu ve yanlışı, güzeli ve çirkini de öğrenirdik..
Masallar bize yol gösterir, hatta sonunda “kıssadan hisse öğütleri” verirdi.
Masal çocuğun iyi bir dinleyici olmasını sağlar, dikkat sorununu çözer, kelime dağarcığını artırır, olumlu mesajlar vermede bir kolaylık olurdu.
Hayal gücünü artırırdı.
Anlatan, ürettiği masallarla çocuğu tehlikeli durumlara karşı da uyarırdı.
Zaman zaman çocuğu da masalın içine sokarak, “bu durumda ne yapmalı?” diye sorarak “sorun çözme becerisine “katkıda bulunurdu. Büyüdükçe anlatımın yerini bıraktığı kitaba ilgi de artardı.
Belki de ondandı, biz “okumuş çocuklar”dık..
Annemin ‘Fatma Bacı’ adlı salyangoz, dedemin ‘Helvacı Güzeli’ masalları aklımda en çok kalanlar. Saatlerce mimikleri, o tatlı anlatımları bizi çekerdi..
Öykü bahane, her ikisi de masal adı altında bize hayatı, insan olmayı, yardımlaşmayı, dostluğu, yapılması gerekenleri anlatırlardı..
… Tüm dünya, çocuğun karakter gelişiminde, hayal dünyasında, okul başarısında, okuma yazma becerilerinde masalın “ilaç niteliğinde” olduğunu kabul ediyor.
Peki siz, bir çocuğa bir türlü anlatamadığınızı bir masal, bir öykü ile anlatmayı denediniz mi?
Kitaptan okuyarak değil, birebir anlatarak..
Kendimden biliyorum; annemin, dedemin masallarından aldığım etkiyi hala unutmam.
O yumuşak sesleriyle, akıcı ve mimikleriyle süslediği anlatımlarla..
Deneyin; çocuğa çok şey katacaksınız.
Dilerim; anlatacak bol öyküleriniz, onları can kulağıyla dinleyen minikleriniz olsun. Hadi bakalım; “… onlar ermiş muradına, biz çıkalım kerevetine”
Sözü Cemal Süreya ile bağlayalım:
“Masal dinlememiş çocuklar,
Büyüdüklerinde kedi resmini bile
cetvelle çizerler…”