Türk müziğinin “Sanat Güneşi”, “Paşa”sı..

Şarkıcı, besteci, söz yazarı, oyuncu, şair… Zeki Müren..

Bursa’nın Hisar semti Orta Pazar’da, 30 numaralı ahşap evde bugün (6 Aralık 1931) doğdu.

1950’lerin Türkiyesi’nde; yaşamı, sahnesi, giysileri, ilkleri, yüreklere kazınan şarkıları ile halkın ilgisini sürekli üzerinde tutmayı başardı.
600’ü aşkın plak, kaset doldurdu.
İlk Altın Plak Ödülü’nü aldı, Devlet Sanatçısı seçildi.
Sayısız konserlerde halkla buluştu.
Gönüllere taht kurduğu başarılı, bir o kadar da yorgun yıllar..
Kalp rahatsızlığı ve şeker hastalığı nedeniyle yaşamının son 6 yılında sahneden, çevresinden uzaklaştı, Bodrum’da evinde inzivaya çekildi.

24 Eylül 1996 günü TRT İzmir Televizyonu’nda kendisi için düzenlenen tören sırasında geçirdiği kalp krizi sonucu vefat etti.
Yıllarca, hasret kaldığı Bursa için “Yaşadığım şehre yolum düşerse” şarkısını bir başka söyledi. Bursa Emirsultan Mezarlığı’na defnedildi. Vasiyetinde tüm mal varlığını Türk Eğitim Vakfı ve Mehmetçik Vakfına bıraktı.

… Bir röportajında;

“Şöhret bana yıllarca eksilmeyen, halkın artan sevgisini kazandırdı. Bedelini kalbimle ödedim maalesef. 25 sene süren sahne stresinden ileri geliyor dedi doktorlar. Çok şey aldım ama kalbimi verdim efendim…” demişti.

ŞİMDİ UZAKLARDASIN

   … Şimdi uzaklardasın/ Gönül hicranla doldu

   Hiç ayrılamam derken/ Kavuşmak hayal oldu”

ve, geride bıraktığı, ‘Manolyam’, ‘Bir Demet Yasemen’, ‘Gözlerinin İçine Başka Hayal Girmesin’ ve onlarca sevilen eseri hala dillerde, gönüllerde..

Huzur içinde uyu.

Sevgiyle, saygıyla..