Sizin de dikkatinizi çekiyor mu bilmiyorum.

Giderek asık suratlı, asabi, sinir katsayısı yüksek insanlar haline mi geliyoruz?

Sadece ülkemiz için söylemiyorum.

Dünya genelinde böyle sanki.

Herkes patlamaya hazır bomba gibi, dokunsan hem kendini, hem etrafını yakıp yıkacak.

İleride, “Asık Suratlılar Dünyası…” adlı bir sinema filmi yapılırsa hiç şaşırmayacağım.

Bu psikolojinin oluşmasında en büyük etkiyi dünyayı baştan başa sarsan ölümcül virüsün yaptığını düşünüyorum.

Bu hastalığın girmediği aile, can yakmadığı hane neredeyse kalmadı.

Haklı olarak sokağa her gün tedirgin olarak çıkan, ağızlarındaki maske nedeniyle vücutlarına giren oksijen miktarı azalan, ciğerlerinde dolaşarak kirlenen havayı, maske engeli yüzünden yeniden solumak zorunda kalan insanlara da hak vermek lazım.

Sonuçta istenildiği gibi tazelenmeyen hücreler, gün geliyor sağlıksız bir işaret veriyor, an oluyor bir anlamda isyan ediyor.

Düşünebiliyor musunuz?

Her sabah yeni bir gün doğuyor.

Bu aslında yepyeni bir umut demek.

Şafak sökmüş, güneş yüzünü pırıl pırıl, taptaze sıcacık ışıklarıyla göstermiş ama siz kaygılısınız, kuşkulusunuz.

Sokakta, minibüste, otobüste, trende, çarşıda, pazarda gördüğünüz tedirgin yüzlerden doğal olarak etkileniyorsunuz.

Sorarım size nasıl gülümseyeceksiniz ki?

Sonuç olarak sağlığınızı koruyabilmek için yaşamınızı daraltan, hayatınızı sınırlayan bütün kural ve kaidelere uymak zorundasınız.

Bunlar yetmiyor, akşam eve gelip televizyonları açtığınızda, haberlerde de üstünüze üstünüze gelen bir yığın can sıkıcı gelişmeler oluyor.

Pandemi insanları yiyor, insanlar da birbirlerini..

Bakın işte başımıza bir de hemen yakınımızdaki Rusya-Ukrayna savaşı çıktı, çıkıyor.

Ekranlarda uzun uzun askeri araç konvoyları, tanklar, toplar, tüfekler, yakılmış yıkılmış görüntüler, oraya buraya kaçışan, evlerini barklarını bırakıp can derdine düşen insanlar..

Daha, güneydeki komşularımız olan Suriye’deki, Irak’taki karışıklık bitmemişsen, şimdi de kuzeyde huzurumuz kaçtı.

Şöyle düşünün.

Yanınızda, altınızda veya üstünüzde oturan komşularımızda durumlar karışık ve size kadar yansıyan kavgalar, gürültüler var.

Ne kadar huzurlu olabilirsiniz ki?

Etkilenmemeniz mümkün değil.

Sadece atışmalar, çatışmalar, savaşlar değil tabi insanlardaki psikolojik olumsuzlukların nedeni.

Şu TV’lerdeki dizilere bakın Allah aşkına!

Sanki senaryoları tek bir elden çıkıyor.

Ne kadar yalan, dolan, hile, entrika, aldatma, vurma, kırma, kan, gözyaşı, tabut, mezar görüntüleri varsa, maşallah hepsinden fazlasıyla var.

Bir keresinde tam 27 dakika boyunca süren cenaze merasimi bile gördüm.

Yazıyla yazayım tam yirmi yedi dakika süren bir cenaze törenini, bakalım ne kadar sürecek diyerek, üşenmedim izledim.

El insaf yani.

RTÜK bence dizileri asıl bu açıdan da denetlesin. Uzmanlar incelesin; bu dizinin insan psikolojisine, toplum huzuruna etkisi nedir diyerek bilimsel ölçümler yapsın. Ciddi ciddi önerimdir.

Bitti mi, bitmedi.

Bunların üstüne bir de vatandaşın geçim zorluğu yaşamasını, elektrik, su faturalarını, cep yakan çarşı pazar fiyatlarını, el yakan temel gıda maddelerini ekleyin.

Bütün bunları alt alta koyduğunuzda, aslında kendinizin de yavaş yavaş asık suratlılar arasına girdiğinizi ister istemez göreceksiniz.

Sonra da hayatın ağır yükü altında herkesle birlikte ezilmeye başladığınızı görerek, insanların yüzü ne zaman gülecek sorusuna yanıt aramaya çalışacaksınız.

Karamsar bir yazı olduğunun farkındayım ama bugünkü acı gerçeğimiz ne yazık ki böyle.

Yine de hayat devam ettiği sürece umut her zaman vardır ve beklenmedik bir anda da karşımız çıkıverir diye düşünelim.

Sonuçta bu dünya ne badireler atlattı, bu insanlar, bu toplumlar ne çileler çekti.

Hiç merak etmeyin, bunlar da mutlaka geçecek.

Mutlu bir hafta dileğiyle sevgiyle kalın.