Lodos esti geçti

Eski yıllarda Bursa’nın havasından dert edip, şikayetçi olurduk. Lodos essin de kirli havamız temizlensin diye dualar ederdik.

Bugüne geldiğimizde, geçen hafta sonu lodos ve fırtınalı günler yaşadık. Çatılar uçtu. Duvarlar yıkıldı. İnşaatlar çöktü. Vinç devrildi. Vincin altında kalan bir taksi şoförü hayatını kaybetti. Aksu Köyünde, damdan düşen tuğla bir vatandaşımızın canına mal oldu. Yine, çatıdan kiremitlerin düşmesini önlemek için dama çıkan köylü uçtu. Oda yaşamını yitirdi.

Resmi kayıtlara göre 110 kişi yaralandı.

Zarar ziyanın belirlenmesine çalışılıyor.

Yapılan işlerle ilgili kusur bulmak çok kolay.

İş yapanları suçlamak çok kolay.

İnsanlara, hangi işi neden yaptıkları konusunda sorgu sual edilmeyip, yeterince denetleme yapılmadığı zamanlar başımıza nelerin geldiğini görmek için lodosun esmesi yetti.

Bakın, devrilen vinç yüzünden Bursa’daki ulaşım aksadı. Metro çalışmadı. 3 gün daha çalışmayacak. Kentin doğu kesimindeki metronun ise bakım ve onarımın bir haftadan fazla süreceği söyleniyor.

Dün sabah erken saatlerde yola çıkanlar, neye uğradıklarını şaşırdılar. Görükle-Nilüfer istasyonları arasında çalışan metro insanları getirip, burada indiriyor. Durakta otobüs olacağı söylenmesine rağmen, otobüsler yeterli gelmeyince insanlar cadde ortasına kadar taştı.

Yoldan geçen özel araçlara işaret edip, kendilerini almaları konusunda ricacı oldular.

Yoldaki trafik ise tam anlamıyla durmuş vaziyette.

Mudanya yolundaki manzara aynı. Ankara Yolu Arabayatağı semtindeki durum aynı.

Yolda adım adım ilerleyen trafikte kendilerine yol arayan özel araç sürücüleri kadar işyerlerine gidemeyen işçiler, mesailerine yetişemeyen memurlar, hepsi mahsur kaldılar.

Lodos esti geçti. Ceremesini çekmek Bursa halkına düştü.

İş döndü dolaştı, yine yetersiz yatırımlar, yolların yetersizliği, alt yapının yetersizliği ve denetim eksikliğinde düğümlendi.

Bahane arayan çok.

Karşılıklı suçlama yapanlar çok.

Belediyeyi suçlayanlar var. Devrilen vinçten belediye yönetimini sorumlu tutanlar var.

Yollardaki yıkılan ağaçlardan, bakımsızlık nedeniyle çöken çatılardan, uçan kiremitlere kadar suçlu arayanlar var.

Aslında, suçlular ve ihmalkarlar belli.

Bir inşaatta gerekli güvenlik önlemleri alınmadığı takdirde onların sorumlusunun kim olacağı zaten belli.

Böylesine olağan dışı bir doğal olayda kimsenin kimseyi suçlamaya hakkı yok.

Gerekli araştırmalar yapılır. Önlemde eksikliği olanlar varsa belirlenir. Onlardan gerekli hesaplar sorulur.

Ama, sırf siyasi etkenler nedeniyle böylesine bir doğa olayının kullanılmak istenmesi, gerçekten ahlaki değil.

Asıl önemli olan, kriz anında olayların çözümü noktasında atılan adımlar.

Bursa valiliği krizle ilgili masa oluşturdu. Olayları çok iyi koordine etti. Ama, ulaşım ve trafikteki aksamalar için yapılacak olanların tam yapılmadığı konusunda bende aynı fikirdeyim.

En azından, raylı sistem çalışmasa bile her istasyonda otobüslerin bulunması ve sabah iş yerlerine gitmekte olanlara yardımcı olunması, yolda kalmalarının önlenmesi gerekirdi.

Bir başka sıkıntı da, bizler başımıza herhangi bir olay geldiğinde önlem almayı düşünüyoruz. Olay olmazsa, aklımıza olabilecek olaylara karşı tedbir almak gelmiyor nedense.

Hep günü kurtarma hesapları ve günlük hizmetlere odaklı plan projeler üzerinde koşup, gündem odaklı hizmet üretildiği için, kronik soruna el atılmadığını, ancak böyle olayları yaşadığımızda görebiliyoruz. Bursa’nın da sıkıntısı aynı. İstanbul’un da, Ankara’nın da, İzmir’in de.

Bina stokuyla ilgili sıkıntılar var. Çünkü, esen her lodosta acaba bu sefer hangi binanın çatısı uçacak diye beklemekten bıktık.

Trafikle ilgili sıkıntı var. Yolda, trafik ışıkları olmamasına rağmen, Ankara-İzmir Yolundaki trafik tıkanıklığının izahı yapılamıyor. Sadece, kavşak ve dönüşlerde sıkıntı olduğu söylenip, sorunların üzeri kapatılıyor.

Peki, bu kavşak ve dönüşlerle ilgili önlem alınamaz mı?

Alınır.

Ama, sıkıntı bittikten sonra, havalar açıp güneş çıktıktan sonra, yağmur yağıp oluşturduğu sel baskınıyla ilgili sorun çözümlendikten sonra aklımıza önlem almak veya sorun çözmekle ilgili işler gelmiyor. Bir dahaki sefere kadar unutuyoruz.