Tokyo’dan Londra’ya giden bir gemi Panama Kanalı üzerinden 23.000 km, Süveyş Kanalı üzerinden 21.000 km mesafe kat etmesi gerekirken aynı yolculuk yeni Arktik rotası üzerinden 16.000 km ye düşmektedir. Busan-Rotterdam arası güney rotası ile 20.100 km iken kuzeyden bu mesafe 12.700 km ye inmektedir. 18 knot hızla giden 8000 TEU kapasiteli bir gemi Rotterdam Limanı’ndan
Haber Giriş Tarihi: 10.08.2022 07:34
Haber Güncellenme Tarihi: 10.08.2022 07:34
Kaynak: Haber Merkezi
https://bursadameydan.com/
Tokyo’dan Londra’ya giden bir gemi Panama Kanalı üzerinden 23.000 km, Süveyş Kanalı üzerinden 21.000 km mesafe kat etmesi gerekirken aynı yolculuk yeni Arktik rotası üzerinden 16.000 km ye düşmektedir. Busan-Rotterdam arası güney rotası ile 20.100 km iken kuzeyden bu mesafe 12.700 km ye inmektedir. 18 knot hızla giden 8000 TEU kapasiteli bir gemi Rotterdam Limanı’ndan Yokohama’ya Kuzey Deniz Rotasını takip ettiğinde güneydeki rotaya göre 213.750 $ yakıt, 15 gün de zaman tasarrufu sağlamaktadır. Roterdam-Shanghai arasında çalışan bir konteyner gemisi tek seferde 500.000 $ yakıt tasarrufu sağlarken, 4000 TEU’luk bir konteyner gemisi için karbon salınımı da %14 ile %35 arasında azalmaktadır.
Kuzeydeki bu yeni rotalar Rusya ve Çin arasındaki deniz yolunu 2/3 oranında kısaltmaktadır. Sibirya’nın kuzeyindeki doğalgaz yataklarının bulunduğu Yamal Yarımadası’ndan Çin’ e Süveyş Kanalı üzerinden 53 gün süren deniz yolculuğu Kuzey Deniz Rotası üzerinden 18 güne inmektedir.
Arktik Okyanusunun Jeopolitik ve Jeostratejik Önemi
Artik Okyanusu’nda en uzun kıyı şeridine sahip olan Rusya, bölgeyi, en büyük küresel güç olmasını sağlayacak stratejik bir araç olarak görmektedir. 1910’da keşif amaçlı olarak bölgeye donanmasını gönderen Rusya, 1926 yılında, Arktika bölgesini bünyesine katarak yeni devlet sınırlarını çizmek istemiş ve Bering Boğazı ile Kola yarımadası arasındaki alanda hak iddiasında bulunmuştur. Rusya, 1997 yılında Birleşmiş Milletler Deniz Hukuku Sözleşmesi’ni (BMDHS) onaylamış ve sözleşmenin 76. Maddesine dayanarak 2001 yılında da kıta sahanlığını 350 deniz miline genişletmek için başvuran ilk ülke olmuştur. Rusya’nın talep ettiği bu alan toplam 1,2 milyon km² ’ye tekabül etmekte ve Arktik Okyanusunun zengin hidrokarbon rezervlerinin % 45’lik kısmını kapsamaktadır. Rusya, Kuzey Deniz Rotasını kendi iç suları kapsamında olduğunu iddia etse de ABD, bu iddiayı kabul etmemekte ve Kuzey rotalarını uluslararası suyolu olarak tanımlamaktadır.
Ana karası Arktik dairede yer almayan ABD, 30 Mart 1867 tarihinde 7,2 milyon $ vererek 1.518.800 km² lik Alaska’yı Ruslardan satın almış ve böylece Arktik Okyanusuna kıyıdaş olmuştur. ABD, Arktik Okyanusundaki varlığını arttırmak için 1867, 1910, 1946 ve son olarak 2019’da dünyanın en büyük adası olan ve % 81’i buzullarla kaplı Grönland’ı satın almak istemiş fakat Danimarka tüm teklifleri reddetmiştir.
Rusya, Arktik Konseyinde ABD ve NATO karşısındaki yalnızlığından kurtulmak için başta Çin ve Hindistan olmak üzere diğer Asya Devletlerini de yanına almak istemektedir. Rusya Dış İşleri Bakanı Lavrov, 7 Mayıs 2019’da yapılan Arktik Konseyi Bakanlar toplantısında Arktik’te daha kapsamlı işbirliklerine açık olduklarını, Arktik Okyanusunda bölge ülkelerinin çıkarlarının yanı sıra bölgede bulunmayan diğer ülkelerin de uluslararası hukuktan kaynaklanan hak ve menfaatlerinin korunması gerektiğini ifade etmiştir. Ancak ABD Dış İşleri Bakanı Pompeo, Çin’in Arktik bölgeyi bir rekabet ve mücadele sahasına çevirebileceğine dikkat çekerek bölgeye müdahil olmasına itiraz etmiştir.
Sizlere daha iyi hizmet sunabilmek adına sitemizde çerez konumlandırmaktayız. Kişisel verileriniz, KVKK ve GDPR
kapsamında toplanıp işlenir. Sitemizi kullanarak, çerezleri kullanmamızı kabul etmiş olacaksınız.
En son gelişmelerden anında haberdar olmak için 'İZİN VER' butonuna tıklayınız.
Web.tv
NATO‘NUN GENİŞLEME HAMLELERİ-YENİ SU YOLLARI-3
Tokyo’dan Londra’ya giden bir gemi Panama Kanalı üzerinden 23.000 km, Süveyş Kanalı üzerinden 21.000 km mesafe kat etmesi gerekirken aynı yolculuk yeni Arktik rotası üzerinden 16.000 km ye düşmektedir. Busan-Rotterdam arası güney rotası ile 20.100 km iken kuzeyden bu mesafe 12.700 km ye inmektedir. 18 knot hızla giden 8000 TEU kapasiteli bir gemi Rotterdam Limanı’ndan
Tokyo’dan Londra’ya giden bir gemi Panama Kanalı üzerinden 23.000 km, Süveyş Kanalı üzerinden 21.000 km mesafe kat etmesi gerekirken aynı yolculuk yeni Arktik rotası üzerinden 16.000 km ye düşmektedir. Busan-Rotterdam arası güney rotası ile 20.100 km iken kuzeyden bu mesafe 12.700 km ye inmektedir. 18 knot hızla giden 8000 TEU kapasiteli bir gemi Rotterdam Limanı’ndan Yokohama’ya Kuzey Deniz Rotasını takip ettiğinde güneydeki rotaya göre 213.750 $ yakıt, 15 gün de zaman tasarrufu sağlamaktadır. Roterdam-Shanghai arasında çalışan bir konteyner gemisi tek seferde 500.000 $ yakıt tasarrufu sağlarken, 4000 TEU’luk bir konteyner gemisi için karbon salınımı da %14 ile %35 arasında azalmaktadır.
Kuzeydeki bu yeni rotalar Rusya ve Çin arasındaki deniz yolunu 2/3 oranında kısaltmaktadır. Sibirya’nın kuzeyindeki doğalgaz yataklarının bulunduğu Yamal Yarımadası’ndan Çin’ e Süveyş Kanalı üzerinden 53 gün süren deniz yolculuğu Kuzey Deniz Rotası üzerinden 18 güne inmektedir.
Arktik Okyanusunun Jeopolitik ve Jeostratejik Önemi
Artik Okyanusu’nda en uzun kıyı şeridine sahip olan Rusya, bölgeyi, en büyük küresel güç olmasını sağlayacak stratejik bir araç olarak görmektedir. 1910’da keşif amaçlı olarak bölgeye donanmasını gönderen Rusya, 1926 yılında, Arktika bölgesini bünyesine katarak yeni devlet sınırlarını çizmek istemiş ve Bering Boğazı ile Kola yarımadası arasındaki alanda hak iddiasında bulunmuştur. Rusya, 1997 yılında Birleşmiş Milletler Deniz Hukuku Sözleşmesi’ni (BMDHS) onaylamış ve sözleşmenin 76. Maddesine dayanarak 2001 yılında da kıta sahanlığını 350 deniz miline genişletmek için başvuran ilk ülke olmuştur. Rusya’nın talep ettiği bu alan toplam 1,2 milyon km² ’ye tekabül etmekte ve Arktik Okyanusunun zengin hidrokarbon rezervlerinin % 45’lik kısmını kapsamaktadır. Rusya, Kuzey Deniz Rotasını kendi iç suları kapsamında olduğunu iddia etse de ABD, bu iddiayı kabul etmemekte ve Kuzey rotalarını uluslararası suyolu olarak tanımlamaktadır.
Ana karası Arktik dairede yer almayan ABD, 30 Mart 1867 tarihinde 7,2 milyon $ vererek 1.518.800 km² lik Alaska’yı Ruslardan satın almış ve böylece Arktik Okyanusuna kıyıdaş olmuştur. ABD, Arktik Okyanusundaki varlığını arttırmak için 1867, 1910, 1946 ve son olarak 2019’da dünyanın en büyük adası olan ve % 81’i buzullarla kaplı Grönland’ı satın almak istemiş fakat Danimarka tüm teklifleri reddetmiştir.
Rusya, Arktik Konseyinde ABD ve NATO karşısındaki yalnızlığından kurtulmak için başta Çin ve Hindistan olmak üzere diğer Asya Devletlerini de yanına almak istemektedir. Rusya Dış İşleri Bakanı Lavrov, 7 Mayıs 2019’da yapılan Arktik Konseyi Bakanlar toplantısında Arktik’te daha kapsamlı işbirliklerine açık olduklarını, Arktik Okyanusunda bölge ülkelerinin çıkarlarının yanı sıra bölgede bulunmayan diğer ülkelerin de uluslararası hukuktan kaynaklanan hak ve menfaatlerinin korunması gerektiğini ifade etmiştir. Ancak ABD Dış İşleri Bakanı Pompeo, Çin’in Arktik bölgeyi bir rekabet ve mücadele sahasına çevirebileceğine dikkat çekerek bölgeye müdahil olmasına itiraz etmiştir.
Turgay Balyimez
En Çok Okunan Haberler