O günlerde; özellikle Kıbrıs sorunundaki tutumu, Vietnam Savaşı, Ortadoğu’da İsrail yanlısı tavrı ve İsrail-Arap savaşı nedeniyle 1960’lı yılların gençliği Amerika’ya çok tepkiliydi.
Böyle bir ortamda ABD’nin Akdeniz’deki gücü 6. Filo Türkiye’ye davet edildi.
Bu ziyaret, ülkede büyük tepki yarattı. Bu filo, Kıbrıs’taki soydaşlarımıza yardım için giden Türk gemilerinin önünü keserek harekatı engellemeye de çalışan 6. Filo’ydu. Buna rağmen 6. Filo’ya bağlı bir uçak gemisi, 5 destroyer Dolmabahçe’ye demirledi.
ABD askerleri, beklemedikleri bir tepkiyle karşılaştı, Türk topraklarına ayak bastıklarına pişman oldu. Türk bayrağını yırtan, Türk kızlarını taciz eden ABD’li askerlere tepki büyüdü. Antiemperyalist eylemler, ABD askerlerinin denize atılmasına kadar vardı. ABD ve emperyalizm karşıtı gençliğin, “Amerikalı it, evine git”, “Bağımsız Türkiye” sesleri her yerde yankılandı.
Olaylar, sağ-sol çatışmasına da döndü. Gösteri öncesinde, protestocu gençlere karşı Komünizmle Mücadele Derneği ile Milli Türk Talebe Birliği öncülüğünde ‘Bayrağa saygı’ diye bir miting düzenlendi, 2 gün sonra “6. Filo’yu Protesto Yürüyüşü” yapacak gençlere “ders vermek için” toplanıldı. ABD karşıtlarının önü kesildi, tekbirlerle hücum edildi. Polis saldırganları engellemedi. Taşlı, sopalı olaylarda 2 öğrenci bıçaklanarak öldü, yaklaşık 200’ü de yaralandı.
Buna rağmen 16 Şubat 1969’da İstanbul Beyazıt Meydanı’nda 76 gençlik örgütü toplandı. En önde Türk bayrağı, “Geldikleri gibi gidecekler”, “Emperyalizm ve yerli uşaklarına karşıyız”, “Amerikan iti toprağımızda havlayamaz” pankartlarıyla öğrenciler, işçiler, Türkiye’de resmi yetkililerce İstanbul’da 21 pare top atışıyla karşılanan ABD 6. Filosu’nu protesto etti.
ABD emperyalizmine karşı gösteriler, 1950’li yıllarda Türkiye’yi NATO’ya sokan, ABD’yi “müttefikimiz!” yapan Demokrat Partilileri, 60’larda iktidar olan Adalet Partilileri en az Amerikalılar kadar üzmüş, sadece “Bağımsız Türkiye” isteyen o gençlere çok kızmışlardı..
Gelelim; 52 yıl sonra bugüne..
ABD her zaman bize “parmak sallayan” ülke oldu. Yıllar önce; askeri üslerimizi kullanarak, “bizim dediğimiz olacak” diyerek ağzımıza bir parmak bal çalan, Kıbrıs Barış Harekatı, haşhaş ekimi, ambargo, tezkere, vize, “Türk askerinin başına çuval geçirme” gibi çok sayıda krizlere yol açan, son olarak “Arap baharı” diye girdiği Orta Doğu’yu kan gölüne çeviren, planın içinde bizim de yer aldığımız Büyük Orta Doğu Projesi’ni (BOP) adım adım uygularken, Türkiye’nin baş belası terör örgütleri PKK, YPG-PYD’ye silah, cephane, mühimmat taşıyan, teröristlerle kucaklaşan, destek veren, son olarak da “füze krizi” yaratan, bugün de “malum durumda” olduğumuz, “en büyük müttefikimiz!” ABD’ye 52 yıl önce karşı çıkan o gençlere çok kızmışlardı..
Ne gariptir ki; o gün o gençlere kızanlar da bugün ABD’ye kızıyorlar.
Yorum Ekle
Yorumlar
Sizlere daha iyi hizmet sunabilmek adına sitemizde çerez konumlandırmaktayız. Kişisel verileriniz, KVKK ve GDPR
kapsamında toplanıp işlenir. Sitemizi kullanarak, çerezleri kullanmamızı kabul etmiş olacaksınız.
En son gelişmelerden anında haberdar olmak için 'İZİN VER' butonuna tıklayınız.
Web.tv
Erdal Nural
O GENÇLERE O GÜN ÇOK KIZMIŞTINIZ!.
Yıl; 1969..
Gün; Şubat’ın 16’sıydı..
O günlerde; özellikle Kıbrıs sorunundaki tutumu, Vietnam Savaşı, Ortadoğu’da İsrail yanlısı tavrı ve İsrail-Arap savaşı nedeniyle 1960’lı yılların gençliği Amerika’ya çok tepkiliydi.
Böyle bir ortamda ABD’nin Akdeniz’deki gücü 6. Filo Türkiye’ye davet edildi.
Bu ziyaret, ülkede büyük tepki yarattı. Bu filo, Kıbrıs’taki soydaşlarımıza yardım için giden Türk gemilerinin önünü keserek harekatı engellemeye de çalışan 6. Filo’ydu. Buna rağmen 6. Filo’ya bağlı bir uçak gemisi, 5 destroyer Dolmabahçe’ye demirledi.
ABD askerleri, beklemedikleri bir tepkiyle karşılaştı, Türk topraklarına ayak bastıklarına pişman oldu. Türk bayrağını yırtan, Türk kızlarını taciz eden ABD’li askerlere tepki büyüdü. Antiemperyalist eylemler, ABD askerlerinin denize atılmasına kadar vardı. ABD ve emperyalizm karşıtı gençliğin, “Amerikalı it, evine git”, “Bağımsız Türkiye” sesleri her yerde yankılandı.
Olaylar, sağ-sol çatışmasına da döndü. Gösteri öncesinde, protestocu gençlere karşı Komünizmle Mücadele Derneği ile Milli Türk Talebe Birliği öncülüğünde ‘Bayrağa saygı’ diye bir miting düzenlendi, 2 gün sonra “6. Filo’yu Protesto Yürüyüşü” yapacak gençlere “ders vermek için” toplanıldı. ABD karşıtlarının önü kesildi, tekbirlerle hücum edildi. Polis saldırganları engellemedi. Taşlı, sopalı olaylarda 2 öğrenci bıçaklanarak öldü, yaklaşık 200’ü de yaralandı.
Buna rağmen 16 Şubat 1969’da İstanbul Beyazıt Meydanı’nda 76 gençlik örgütü toplandı. En önde Türk bayrağı, “Geldikleri gibi gidecekler”, “Emperyalizm ve yerli uşaklarına karşıyız”, “Amerikan iti toprağımızda havlayamaz” pankartlarıyla öğrenciler, işçiler, Türkiye’de resmi yetkililerce İstanbul’da 21 pare top atışıyla karşılanan ABD 6. Filosu’nu protesto etti.
ABD emperyalizmine karşı gösteriler, 1950’li yıllarda Türkiye’yi NATO’ya sokan, ABD’yi “müttefikimiz!” yapan Demokrat Partilileri, 60’larda iktidar olan Adalet Partilileri en az Amerikalılar kadar üzmüş, sadece “Bağımsız Türkiye” isteyen o gençlere çok kızmışlardı..
Gelelim; 52 yıl sonra bugüne..
ABD her zaman bize “parmak sallayan” ülke oldu. Yıllar önce; askeri üslerimizi kullanarak, “bizim dediğimiz olacak” diyerek ağzımıza bir parmak bal çalan, Kıbrıs Barış Harekatı, haşhaş ekimi, ambargo, tezkere, vize, “Türk askerinin başına çuval geçirme” gibi çok sayıda krizlere yol açan, son olarak “Arap baharı” diye girdiği Orta Doğu’yu kan gölüne çeviren, planın içinde bizim de yer aldığımız Büyük Orta Doğu Projesi’ni (BOP) adım adım uygularken, Türkiye’nin baş belası terör örgütleri PKK, YPG-PYD’ye silah, cephane, mühimmat taşıyan, teröristlerle kucaklaşan, destek veren, son olarak da “füze krizi” yaratan, bugün de “malum durumda” olduğumuz, “en büyük müttefikimiz!” ABD’ye 52 yıl önce karşı çıkan o gençlere çok kızmışlardı..
Ne gariptir ki; o gün o gençlere kızanlar da bugün ABD’ye kızıyorlar.