“Bilgi sahibi olmadan fikir sahibi olunmaz” sözünün sahibiydi.
Uğur Mumcu, 24 Ocak 1993’te Ankara Gaziosmanpaşa’da arabasına konulan bomba ile öldürüldü. Ardan geçen onca yıla rağmen bu değerli gazeteciye yapılan suikastın arkasındakiler bulunamadı. Patlamaya neden olan C4 adlı maddenin o dönemde hiçbir terör örgütünün elinde olmadığı açıklanmıştı. Geriye devletlerin gizli örgütleri kalıyordu.
Bursa Gazeteciler Cemiyeti (BGC) 21 Ocak Salı günü Ataevlerdeki Uğur Mumcu Kültür Merkezi’nde bir anma toplantısı düzenledi.
1909’da ilk basın şehidi Serbesti gazetesi başyazarı Hasan Fehmi’den başlayarak günümüze kadar katledilen gazetecilerin yad edildiği bir sinevizyon gösterisi izlendi.
Ardından modülatörlüğünü BGC başkanı Nuri Kolaylı’nın yaptığı toplantıya Uğur Mumcu’nun kardeşi avukat Ceyhun Mumcu ve Gazeteci Ali Sirmen katıldı. CHP ve İşçi Partili yöneticilerin yanı sıra TGB üyelerinin de yer aldığı toplantıda; Ergenekon, balyoz davalarındaki hukuksuzluklar ile 17 Aralık depreminin artçı gelişmeleri seslendirildi.
Ceyhun Mumcu’nun İşçi Partisi genel başkan yardımcısı olması hasebiyle gündemi kendi partisinin bakış açısıyla değerlendirmesi salondaki bazı CHP’lileri rahatsız etti. Kemal Kılıçdaroğlu’nun ABD büyükelçisi ve cemaatle görüşmelerini uygunsuz bulduğunu söylemesi, bir CHP’linin sinkaflı tepkilerine neden oldu. Böyle bir günde, basın şehitlerinin anıldığı bir gecede yaşanan bu provakatif hareket, neredeyse geceye damgasını vuracaktı. Diğer CHP’lilerin kaş göz işaretiyle engellemeye çalıştığı bu kişinin pes perdeden sürdürdüğü ısrarlı küfürler çevredekilerin tepkisine neden oldu.
Arkalardan gelen bir ses şöyle diyordu. “İşte durum bu kardeşim, adamlar milyarlarca lirayı paşa paşa üleşiyor; biz bir düşüncenin paylaşılmasına bile tahammül edemiyoruz. Bu küfürbaz adam bir de emekli öğretmen düşün artık…”
****
12 Eylül Faşist cuntası ile başlayan ve günümüze kadar uzanan resmi devlet ideolojisi “kıçtan motorlu liberalizm” oldu. Ülkenin kendi dinamikleriyle değil de, arkaya monte edilen ecnebi işi bir motorla bugünlere yol verildiği için bu ideoloji tam da kıçtan motorlu bir tekneye benzer! Uğur Mumcu’nun “liboşlar” dediği politik güruh ise bu ideolojiyi toplumun her alanına yaymakla görevli misyonerlerdir.
Bu ideoloji, “dört eğilimi” bünyesinde barındırmakla karakterizedir. Ana yapı, dincilikle iştigal ederken yancı unsurlar; milliyetçi-mukaddesatçılar, liboşlar ve sazan sosyal demokratlardan oluşur. Ana fikri, “götürmek” fiiliyle müntehadır.
Diğer karaktersiz özellikleri şöyle sıralanabilir: Askeri cuntadan el almıştır ama özgürlükçüdür. Devletin bütün olanaklarını kullanır ama piyasacıdır. Ne prim yaparsa onu kullanmaktan çekinmeyecek kadar yüzsüz ve günah tanımazdır. Sadaka kültürü ve mağduriyet edebiyatıyla sosyal demokratlığı, kabadayılığıyla milliyetçiliği, liboşluğuyla entelektüelliği ve dinciliğiyle kutsal değerleri günlük çıkarları için kullanmaktan zerrece utanmadan tepe tepe kullanır; üzerine de sindirsin diye Amerikan kolayı çeker. Ve fırsatını bulduğu her anda kelimenin tam anlamıyla, götürür.
Bugünü anlamak için…21 ölüm yıldönümünde Uğur Mumcu’nun “Tarikat-Siyaset-Ticaret” kitabını yeniden okumanızı öneririz.
Canları pahasına hayatı anlamamızı, gerçekleri bilmemizi sağlayan o kutlu insanlara; Uğur Mumcu’ya ve tüm basın şehitlerimize, rahmetler olsun…
