Herkesin desteklediği bir siyasi görüş vardır elbette;
Ancak ülkemizde son yıllarda bu iş takım tutarcasına partizanlık yapma noktasına gelmiş bulunuyor.
Mitinglerde marş söyleyenler, söylenene değil söyleyene bakanlar, kendi şahsi fikirlerini isim ve menfaat uğruna satanlar…
Hepsi mevcut.
Mevcudiyetimizin bu denli ileri seviye partizanlık noktasına gelmesinin en önemli sebebinin;
ülkemizin, 80 öncesi dönem kadar bölünmüş,
iki ittifak etrafına toplanmış olması ve insanımızın bu iki ittifak harici bir opsiyon bulamaması olduğu kanaatindeyim.
Şu anki durumda, ülkeyi herhangi bir konu üzerinde bir olamayışımız bunun en büyük örneğidir. İnsanlarımız, güncel siyasette hoşgörülü, birleştirici bir ortam şöyle dursun, bölücü ya da ayrıştırıcı olmayan bir kişi ya da konu başlığı bulamaz oldu.
Bu hale gelmemizde suç iktidar ya da muhalefetin değil.
Suç şahsi menfaatlerini, milli menfaatlerin önüne koyan; politika yapmak için insani ve ahlaki özelliklerini kaybeden, siyasetten anlamayan, “Taraf olmayan, bertaraf olur” anlayışıyla sadece isminin belli bir tarafla anılması için siyast yapan mahlukatlardadır.
Bu gibilerini siyasetten temizlemeden, Türkiye ılıman bir siyasi iklime sahip olmayı hayal dahi edemez.
İnsanları belli sıfatlarla itham etmeyi meslek edinen bu kişiler, ülke siyasetimizin kanserli hücreleridir. Bunlar şahsi menfaatleri adına en saf ve en güçlü duygulardan yararlanmayı adet edinmiş, bunu marifet sayan şahıslardır.
Milli menfaatleri hiç edip, siyasi vaziyetleri için övgü beklemektedirler. Ve bu insanların vazifesi bizim istikbalimizi şekillendirmektir.
Bu düşüncede olanlar bu gibi hayallerinden derhal vazgeçmezse ülke siyasetimizin geleceği parlak görünmüyor çünkü bu ortamda büyüyen nesiller politika değil partizanlık öğreniyor.
Gençler siyasetten uzaklaşıyor, taraftarlığa yaklaşıyor.
Bu durum genç nesillerde 2 farklı sonuç doğuruyor.
Gençler ya apolitikliğe dönüyor ve ülkeden, vatan-millet bilincinden uzaklaşıyor ya da bilgi sahibi olmadan, araştırmadan partizan oluyor ve bu da aslında aynı kapıya çıkıyor.
Karşıt fikirlere saygısız, bencil, bilinçsiz ve araştırmadan yoksun nesillere sahip olmamak adına bu durumun acilen bir çözüme ulaşması dileğimle…
Yorum Ekle
Yorumlar
Sizlere daha iyi hizmet sunabilmek adına sitemizde çerez konumlandırmaktayız. Kişisel verileriniz, KVKK ve GDPR
kapsamında toplanıp işlenir. Sitemizi kullanarak, çerezleri kullanmamızı kabul etmiş olacaksınız.
En son gelişmelerden anında haberdar olmak için 'İZİN VER' butonuna tıklayınız.
Web.tv
Kerem Çelebi
PARTİCİLİK Mİ? PARTİZANLIK MI?
Herkesin desteklediği bir siyasi görüş vardır elbette;
Ancak ülkemizde son yıllarda bu iş takım tutarcasına partizanlık yapma noktasına gelmiş bulunuyor.
Mitinglerde marş söyleyenler, söylenene değil söyleyene bakanlar, kendi şahsi fikirlerini isim ve menfaat uğruna satanlar…
Hepsi mevcut.
Mevcudiyetimizin bu denli ileri seviye partizanlık noktasına gelmesinin en önemli sebebinin;
ülkemizin, 80 öncesi dönem kadar bölünmüş,
iki ittifak etrafına toplanmış olması ve insanımızın bu iki ittifak harici bir opsiyon bulamaması olduğu kanaatindeyim.
Şu anki durumda, ülkeyi herhangi bir konu üzerinde bir olamayışımız bunun en büyük örneğidir. İnsanlarımız, güncel siyasette hoşgörülü, birleştirici bir ortam şöyle dursun, bölücü ya da ayrıştırıcı olmayan bir kişi ya da konu başlığı bulamaz oldu.
Bu hale gelmemizde suç iktidar ya da muhalefetin değil.
Suç şahsi menfaatlerini, milli menfaatlerin önüne koyan; politika yapmak için insani ve ahlaki özelliklerini kaybeden, siyasetten anlamayan, “Taraf olmayan, bertaraf olur” anlayışıyla sadece isminin belli bir tarafla anılması için siyast yapan mahlukatlardadır.
Bu gibilerini siyasetten temizlemeden, Türkiye ılıman bir siyasi iklime sahip olmayı hayal dahi edemez.
İnsanları belli sıfatlarla itham etmeyi meslek edinen bu kişiler, ülke siyasetimizin kanserli hücreleridir. Bunlar şahsi menfaatleri adına en saf ve en güçlü duygulardan yararlanmayı adet edinmiş, bunu marifet sayan şahıslardır.
Milli menfaatleri hiç edip, siyasi vaziyetleri için övgü beklemektedirler. Ve bu insanların vazifesi bizim istikbalimizi şekillendirmektir.
Bu düşüncede olanlar bu gibi hayallerinden derhal vazgeçmezse ülke siyasetimizin geleceği parlak görünmüyor çünkü bu ortamda büyüyen nesiller politika değil partizanlık öğreniyor.
Gençler siyasetten uzaklaşıyor, taraftarlığa yaklaşıyor.
Bu durum genç nesillerde 2 farklı sonuç doğuruyor.
Gençler ya apolitikliğe dönüyor ve ülkeden, vatan-millet bilincinden uzaklaşıyor ya da bilgi sahibi olmadan, araştırmadan partizan oluyor ve bu da aslında aynı kapıya çıkıyor.
Karşıt fikirlere saygısız, bencil, bilinçsiz ve araştırmadan yoksun nesillere sahip olmamak adına bu durumun acilen bir çözüme ulaşması dileğimle…