Biliyor musunuz, dünyanın en mutluluk veren hissi yemek yemekmiş, en iyi hissettiren hissi de sıcak ekmek kokusuymuş.

Bugün biraz yemek konuşsak ve yazsak güzel olmaz mı?

Daha doğrusu iyi yemeklerden

güzel yemeklerden bahsetsek?

Öyle laf olsun diye özensiz yapılanlardan, sunulanlardan değil yani.

Türk mutfağı dünyanın en zengin mutfaklarının en başında geliyor, özellikle de Saray mutfağı zaten muhteşem zenginliklerle dolu.

İşte bu yüzden bu konuda kimse elimize su dökemez…

Ancak gelin görün ki, günümüz mutfakları adeta yerlerde.

Bir o kadar özensiz, bir o kadar da iştah kesici.

Gazeteci olmasam sanırım iyi bir ahçı olmak ya da iyi bir gurme olmak isterdim.

Bir otelin ya da bir restoranın mutfağında çalışmak son derece keyifli olurdu benim için.

Üstelik de bunu severek yapmak, yeni tatlar yaratmak dünyanın en güzel şeyidir bence.

Üstüne bir de para kazanmak tabi ki çok daha şahane olurdu.

Mutfak, sunum ve masa düzenine karşı

hep bir ilgim oldu ve benim için adeta bir tutku gibidir.

Evet evet yanlış duymadınız, herkes tatile, alışverişe falan gittiğinde parfümeri, mücevherat gezer, ben kendimi mutfak araç gereçleri, tencere, tabak bölümünde bulurum.

En çok da zarif porselenler, kristaller, gümüş çatal bıçaklar, Bohemya’lar ve en çok sevdiğim döküm tencereler, tavalar.

En sevdiğim reyonlar buralar çünkü.

Gittiğim her yerden her ülkeden yemek kitabı alırım mesela.

Çünkü yemek yapmak ve sunmak bir kültürdür, bir zerafettir.

Emek ister, özen ister, zaman ister.

Az malzeme ile çok şey yaratabilirsiniz, yeter ki isteyin.

Örneğin evinizde çok malzemeniz olmayabilir.

Üç patates üzerine biraz tereyağı, biraz baharat, biraz peynir koyarak sürün fırına.

Ya da biraz erişte, biraz mantar, üzerine domates sosu, sarımsak, taze karabiber işte oldu, şahane bir öğün.

Taze ıspanak, olgun domates, açın içini, kırın yumurtaları, tuz, karabiber enfes…

Hem pratik hem dakikalar içinde hazır, böyle yüzlerce tarif var aslında.

Az malzeme, biraz tereyağı, biraz baharat, biraz hayal gücü, biraz yaratma azmi.

Yeter ki emek verip yapmak isteyin.

Ben içine sevginizi katın demeyeceğim, doğru ve lezzetli yemek, sevgi ile değil, doğru malzeme ve iyi pişme süresi ile olur.

Görüyorum da ekranlarda, videolarda her şey birbirine geçmiş, özensiz iştah kapatıcı menüler bir biri ardına sıralanıyor.

Neredeyse her şeyin üzerine beşamel sos dökme merakı, ya da her yemeğe krema koyma alışkanlığı!

Yapmayın lütfen bizim Türk mutfağında bunlar var mı ki?

Bizim mutfağımızda yumurta, bir kaşık un ve limon ile terbiye olur.

Yani yaptığınız yemeği evirip çevirmeye, şekilden şekile sokmaya gerek yok, tarif neyse o.

Yemeğin yolculuğu uzun elbette.

Kıtadan kıtaya, yöreden yöreye…

Bir şölen gibi olmalı masalar.

Görsellik olmassa olmaz elbette, önce mideniz değil, gözünüz doymalı der bir atasözümüz.

Bu haftalık buraya bir virgül koyuyorum.

Güzel bir haftasonu ve mutlu bayramlar dileklerimle sevgiyle kalın…