Değişim şart..

Ne yaparsanız yapın, gelişim de değişim de şart…
Zaman ayak uydurmanın ve o zamanı doğru kullanmanın başka yolu yok.
Değişime direnmek, gelişiminin de önünü kapayacaktır.
Ülke olarak buna ihtiyacımız var…
Kent olarak buna ihtiyacımız var.
Hoş, yaşadığımız günlerde sıkıntı çok.
Özellikle ekonomik sıkıntı…
Vatandaşı vuruyor…
Esnafı üzüyor…
Yönetenleri açmaza sürüklüyor.
Belediyelerin çoğu ileriye dönük borçlarını ödemekle meşgul…
Bir hareketsizlik hali yaşıyoruz.
Hoş, Bursa sıkıntıyı diğer kentlere oranla daha az düzeyde yaşıyor.
Aslında, moral, motivasyon düşüşü de bizi girdaba sürüklüyor.
Vatandaş, yönetenlerden açıklık istiyor. Netlik…
Lafı evelemeden gevelemeden bilgilendirilmek.
Bir yönetici çıkacak, diyecek sıkıntıdayız. Ülke olarak ekonomik anlamda Kurtuluş Savaşı veriyoruz, bu badireden hep birlikte kenetlenerek çıkacağız.
Maalesef bunlar söylenmiyor…
Peki ne yapılıyor?
Pembe tablo çiziliyor.
Enflasyon rakamları gerçek dışı açıklanıyor.
Çünkü vatandaşa…
Çünkü emekliye…
Çünkü çalışana…
Açıklanan enflasyon oranlarında zam yapılırken…
Çünkü suya…
Çünkü elektiriğe…
Çünkü doğalgaza,..
Akıl almaz zamlar yapılıyor.
Bu çelişki de ister istemez, vatandaşda aldatıldık hissi uyandırıyor.
***
Peki çözüm yok mu?
Zam üstüne zam yerine, vatandaşı rahatlacak önlemler mümkün değil mi?
Aslında mümkün ama, bugüne kadar hiçbir iktidar, bu konuda adım atmadı.
Kayıtdışını engellemek…
Vergi yükünü dağıtmak…
Bunu hayata geçirecek iktidar, böyle zamanlarda da daha az sıkıntı yaşanmasını sağlayacaktır.
***
Kuşkusuz ülkemizde vatandaşlar arasında da uçurum açıldı.
Bu uçurum da çelişkiyi artırıyor.
Geçtiğimiz günlerde bir iş insanı ile sohbette bunun daha çok farkına vardım.
Oturduğu sitede gördüklerinden yakınıyordu.
Anne çıkıyor evden, son model araba…
Baba çıkıyor evden, son model araba…
Oğul çıkıyor evden, son model araba…
Sonra kalkıyorlar yakınıyorlar, yakıt arttı diye… Yönetimi eleştiriyorlar… Önce kendi haline çeki düzen vereceksin, sonra eleştiriceksin…
Bir de tabi yoksul bölgelerde geziniyorum. Hoş artık çok yoksul bölge aramaya da gerek kalmıyor.
Bakıyorum gençler zıpkın gibi… Hafif külhanbey,,, Elde tesbih… Ağızda sigara…
O zaman daha iyi anlıyorum, yoksullukla birlikte gençliğimizi de kaybettiğimizi.
Bir an önce özellikle eğitim alanında atağa geçmeliyiz. Bu tabi ki temenni… Eski Sovyetlerin tarım bakanı değiştirdiği gibi biz de habire Milli Eğitim Bakanı değiştirerek çözüm aradık, maalesef bir adım yol alamadık. Bilim üreten önemli kurumlarımızı da kaybetmeye başladık. İster istemez hayatın her alanında ‘özelleşmeye’ gidilirken, geleceği hiç hesaplayamadık.
Umutsuz olmamalı yine de…
2000’li yılların kuşağının güzel işlere imza atacağı ümidiyle…
Hemen olmasa da…