Dikkat karne günü

TEOG sınav sonuçları…

Sevinenler…

Üzülenler…

Yalnız ve yalnızca sınavda kendini başarısız bulup, yitip giden o güzelim çocuklar…

Sistem neyse…

Anne-babalar?

Çocukları rahat bırakın, çocukluklarını da yaşasın, bir sınav sonucuyla, bir alınan notla hayatları kararmasın…

Birçok örnek var, sınavlarda başarısız olup ta hayatın içinde oldukça başarılı işlere imza atan…

Hayat, sınavlar ve notlardan ibaret değil…

Bugün de karne günü…

Çocuğunuz bir ya da birkaç dersten başarısız olabilir…

Çözümü başarısızlığın üzerine gitmek değil…

Birlikte ‘başarılı’ olacağı koşulları yaratmak…

Cezadan uzak durun…

***

Kabus olmamalı çocuklarımız için, anne-babalar için, karne günleri…

Hayal kırıklıklarının önüne geçilmeli…

‘Her karne döneminde olduğu gibi bu karne döneminde de üzülen öğrencilerin olacağını söyleyen Uzm. Klinik Psikolog Dilek Kaymak Kısaer’e kulak verelim; yaşanacak hayal kırıklığı karşısında ailelerin sergilemesi gereken tutum ve davranışlarla ilgili…
Ne diyor Kısaer, “Karne gününe kadar aile çocuğun derslerinin iyi geleceğini düşünüp kötü karne geldiğinde şaşırıyorsa burada iyi gitmeyen bir iletişimden bahsedilebilir. Karne sendromunu düzeltmeye oradan başlanmalıdır. Çünkü çocuk derslerim kötü gidiyor ve bunun için yardım istiyorum diyemiyordur. Bazen anneler ve çocuklar arasında inanılmaz bir iletişim vardır ve anne o çocuğun başarısızlığını kendi başarısızlığı olarak algılayabilir. Ya da anneler ve çocuklar arasında iletişim oldukça zayıftır, sürpriz karneler gelir ve tepki oluşur. Her iki uç da sıkıntılıdır.”

“Aslında karne bir semptomdur ve arkasında yaşanan mutlaka başka bir şeyler vardır. Bu bir çıktıdır burada girdilere bakmak lazım” diyen Uzm. Klinik Psikolog Dilek Kaymak Kısaer’e sözlerini şöyle sürdürüyor, “Bu bir çıktıdır burada girdilere bakmak lazım. Aile çocuk iletişiminde problem olabilir, aile içinde başka problemler vardır ve çocuk bundan etkilenmiş olabilir. Çocukta bir öğrenim güçlüğü veya dikkat eksikliği olabilir ve aile bu zamana kadar fark etmemiş olabilir. Veyahut sık rastladığımız bir durum olan, çocuk ders çalışma becerisini edinememiş ve aileler bunu küçük yaştan itibaren vermede zorluk yaşamıştır. Tüm bunların sonucunda kötü notlar görülebilmektedir.”

Ve satırına dokunmadan Kısaer’in açıklamalarını paylaşıyorum;

“Karneyi eline alan aile bireyinin kötü notlar karşısında çok büyük tepkiler vermekten kaçınması gerekir. Çünkü çocuk, ben kötü bir şey yaptım ailem bana bağırdı ve ben bunun diyetini ödedim artık başka bir sorumluluğum kalmadı şeklinde yorumlar. Oysaki biz çocuğun kendi duygularını sorabiliriz. Böyle bir yaklaşım sergilersek çocuklar, hayatta problemlerin olabileceğini ve önemli olanın bu problemleri nasıl çözmemiz gerektiğini sorgulayabilir. Aile bu soruna sağlıklı yaklaşırsa çocuk da sağlıklı problem çözme modelini öğrenir. Kırık notu olan çocuklar aileleri ile bir çalışma düzeni kurabilirler, beraber görüşme yapabilir ikinci dönem böyle gelmemesi için neler yapılabiliriz bunu değerlendirebilirler…

Karnesi kötü gelen öğrencileri başka öğrencilerle kıyaslamamak gerekir. Bu durum çocuğun özgüveni kırar. Çocuğu kendi içinde bir önceki güne göre kıyaslamak lazım. Çocuğumuz bir önceki sınavda 60 alırken ertesi sınavda 70 alıyorsa bu çocuğun kendi içindeki gelişmesidir. Arkadaşın 90 aldı sen niye 70 alıyorsun demek yerine bu gelişmeyi takdir etmek lazım. Ayrıca ödülleri de abartmamak gerekiyor. Unutulmamalıdır ki çalışmanın karşısında ödül başarıdır

Dönem başına yorgun ve isteksiz başlamamak için çocukların tatilde dinlenmesine fırsat vermek şart… Akademik olmayan kitaplar okuyabilirler, kültürel geziler yapabilirler. Enerjilerini boşaltmak için efor sarf edici oyunlar oynayabilirler. Dinlenme zamanı dinlenme, çalışma zamanı çalışma yapmaları daha uygun olmakta…”

Teşekkürler Kısaer…