Duyusallık ve öfke

İnançlarımız doğrultusunda, ‘kalıplaşmış tutumlarımızın’ doğrultusunda, saplantılarımızdan vazgeçemeyiz…

Çoğu zaman kardeşliği, dostluğu, güçlüysek dile getiririz…

Zayıfsak, saldırmak en iyisi gibi gelir bize…

Ve maalesef ‘akıl’ değil, duygular hakimdir düşüncelerimize…

‘Aklımız’ ambargolu gibidir adeta…

***

Kıbrıs harekatı sırasında Basın Yayın Enformasyon tarafından yapılan bir araştırma daha doğrusu ‘içerik analizi’nden bir örnek vereyim…

Bir Fransız yayın organında yer alan haber…

‘Barbar Türkler bu kez haklı’ tarzında Kıbrıs harekatının ele alınışı…

İlk bakışta kötü gibi bakılan haber…

Ancak içerik değerlendirildiğinde, zaten Avrupalıların kalıplaşmış tutumuydu o dönem ‘Barbar Türkler.’

Haklılığını ortaya koyması ise haberi olumlayan taraftı…

Aynen bizim kalıplaşmış tutumlarımızda olduğu gibi, ‘Kahpe Yunan’, ‘Arap arkadan vurur’ gibi…

Maalesef toplumlar, kendilerine enjekte edilen kalıplaşmış tutumlarla büyüyor…

O nedenle de olayları derinlemesine irdelemek yerine, düz mantık yürütme kolaycılığına kaçıyor…

Kendi kendine gaz verir duruma düşüyor…

***

Ve adım adım ülkemiz bilimden uzaklaşıyor…

Duygularıyla baş başa, kalıplaşmış tutumların esiri oluyor…

Kamplaşma, ötekileşme artıyor…

Şükretmeyi biliyor, üretmeyi değil…

Bir bakın acı gerçeğimize…

Gazi Yaşargil…

Diyarbakır Lice’den zorlu yolculuğa çıkıp dünyanın önemli cerrahları arasında yer alıyor…

Şimdi de Mardinli Aziz Sancar…

Nobel ödülü aldı…

Yenilir yutulur yanı yok…

Sancar, aynı zamanda ABD’de Türkevi kurmuş bilim adamı…

HDP Mardin milletvekili Mithat Sancar’ın akrabası…

Demek ki sorun, bireylerde değil, yaşadığı ortam ve bakış açısında…

Bilime ne kadar yakınsak, eğitim sistemimiz ne denli doğruysa, bireylere yansıması da o denli doğru orantılı gelişiyor…

Yoksa kalıplaşmış tutumların esiri olur ve ürettiğimiz içi boş sloganların esiri oluruz…