Ne gündü ama

Hani derler ya, ‘Allah sevdiği kuluna eşeğini kaybettirip buldurur’ diye…

Bizim ki de o hesap…

Çalışan Gazeteciler Günü…

Hoş bizim kayıplarımız çok, eşek misali bulduğumuz da yok…

Gelenek olmuş ama, ‘Anneler günü, Babalar günü, Doğum günü’ gibi…

Hani hatırlayan hatırlayana…

Kutlayan kutlayana…

Çalışanını da, çalışmayanını da unutulmamış…

Oysa, artık o eskilerin ne gazeteciliği kaldı, ne gazetecisi kaldı, ne de hak hukukları…

Eskiden patronlar, ellerinde güç olsun diye soyundular bu işlere…

Kestirmeden itibar…

Kestirmeden işlerini halletme yolu…

Tabi bunları yapabilmek de eski gazetecilerle çok mümkün değildi…

Eskileri bozdular, kendilerine uydurdular…

Yenileri de kendi planyalarına soktular…

Eskiden patronlar ‘Sanayici, tüccar’dı…

Şimdinin gazetecileri (!) de sanırım el aldılar tüccarımsı oldular.

Herhangi bir görüşmeye gittiklerinde, ne iş kotarırım derdinde…

Nereden ne alırım, ne götürürüm derdinde…

O yüzden haberini yaptırmak isteyenlerin de işleri kolay…

Davet ver…

Kahvaltı ver…

Yemek ver…

Topla hepsini bir araya…

Kahvaltı üstüne ekstra kahvaltı isteyip paket yaptıran mı ararsınız, iş görüşmesi yapan mı?

Yok yok…

Sonra birileri çıkıp soruyor, ‘Ya niye gelmiyorsun toplantılara’ diye…

Ne yanıt verilir sizce?

Bu inanılmaz komik manzarayı uzaktan izlemek de çok hoş…

Diyeceksiniz neden kendi mesleğine yükleniyorsun?

Aslında yüklendiğim yok.

Geldiği durumun özeti yalnızca.

Bir de Gazeteciler Günü denilince akla da başka bir şey gelmiyor ki.

Hep söylerim iğneyi kendimize diye…

***

Bursa’nın suyuna foseptik karışıyor…

Son günlerde bu durum gündeme geldi.

Bugüne ait bir durum da değil.

Yıllardır gündeme taşınır.

Bir meclis üyesi de bu işin takipçisi…

Sorun çözülmeli.

O halde Büyükşehir Belediye Başkanı Alinur Aktaş başta olmak üzere yerel yöneticilere durum tespiti aktarılıp çözüme gidilmeli.

Mevcut sorundan yola çıkarak, hele hele su fabrikası örneğini de vererek Başkan Aktaş’a eleştiri yöneltmek haksızlık değil, insafsızlık olur.