Siyasetçileri bir kenara bırakalım…
Vatandaşlara bakalım…
Siyasi partileri destekleyen, oy verenlere…
Ak Parti’ye oy verenler…
CHP’ye oy verenler…
MHP’ye…
HDP’ye…
Oy verenlerin tamamı TC vatandaşı…
Oy verenlerin tamamının ülkesi Türkiye…
Ülkesi Türkiye oluna ortak noktaları o kadar çok ki…
Peki bu ayrışma neden?
Varsın yukarıda kavga gürültü olsun…
Varsın birbirlerini yesinler…
Ama her partili ülkesini öne koysun ve tıkasın kulaklarını anlamsız tartışma ve kavgalara.
O işlerin neferi olacaklarına, Türkiye’nin geleceği olsunlar.
***
Gündem hızlı değişince, toplumca uzmanlık alanlarımız çoğaldı.
Siyaseti en iyi biz biliyoruz.
İç politikayı hallettik, şimdi sıra dış politikada.
Dış politika, hiç bu denli iç politika malzemesi olmamıştı.
Kıbrıs Harekatı…
Ülkenin başında Bülent Ecevit, Necmettin Erbakan…
Muhalefet partilerinin tamamı, hükümete tam destek verdi.
Sonuç mu, ülkenin tamamı tek yürek oldu.
***
Şimdi?
Son Kudüs tartışmaları…
Ne işimiz varmış Arapların dünyasında…
Ya da Arap’tan çok Arap gibi tavır…
Tarihi geriye doğru çalıştırıp, ne kadar Arap toplumlarıyla yaşadığımız kötü olaylar varsa, gündeme getirme…
Oysa Kudüs’ün dini açıdan önemi var ve mantıklı tepkiler bu yönde.
Bence, Kudüs bir araç, uluslararası güçlerin yeni bir senaryosunu hayata geçirmek için.
***
Gerçek olan, küçücük sorunları dahi çözmekte zorlandığımız dünyamızda, dünyanın sorunlarına çözüm üretme gayretimiz inanılır gibi değil.
Sözgelimi, mahallemizdeki hırsızla uğursuzla uyuşturucuyla baş edemiyoruz, duvar örüyoruz içimizi rahatlatmak için.
Sözgelimi, çamurun içinden geçiyoruz Türkiye’nin en gözde, en büyük, en gelişmiş kentinin cadde sokaklarından, ama yerli otoyu da üreteceğiz diyoruz.
Bu da böyle bir durum.
Büyüyoruz ama hala ayranımız yok içmeye…
