Sütü bozuk

Dünyanın düzeni, hile hurda…
Savaşlar…
Kıtlıklar…
Ölümler…
Kime sorarsanız, serveti almış başını gitmiş, yaşı servetiyle orantılı değil, cevap hazırdır, çalıştım, kazandım.
Bu cevaplara bakanların ise dibi düşer.
Onlarda çalışıyorlardır, ellerinden geldiğince birikim yapıyorlardır ancak servetleri yaşlarının bile altındadır, servet demeye de bin şahit ister.
O nedenle bu tür olaylara tanıklık edenler, ya iş bilenin kılıç kuşananın, gemisini yürüten kaptan gibi yakıştırmalarla, helal olsun adama dahi derler. 
Vergi kaçırırlar, vergisini dürüstçe ödeyen kendini kötü hisseder.
Kul hakkı yerler, ama din kisvesine de en iyi onlar bürünürler.
Anadolu’da bu tür durumlar ‘sütü bozuk’ ifadesinde karşılığını bulur.
Tabi ki bunun fıkrasını da şak diye yapıştırırlar.
‘Samsun’ da Ahmet Ağa adında bir adam, bütün malını, mülkünü ve hayvanlarını satarak bunların parasını altın liraya çevirip bir keseye doldurup, İstanbul’a yerleşmek üzere gemiye biner. 
Gemide oturduğu koltuğun tam karşısında maymunu olan yaşlı bir adam oturmaktadır. 
Gemi hareket edip epeyce bir yol aldıktan sonra Ahmet Ağa’nın uykusu gelir, uyumaya başlar. 
Bu esnada yaşlı adamın maymunu Ahmet Ağa’nın altın kesesini kapar ve kaçmaya başlar. 
Hemen uyanan Ahmet Ağa maymunu kovalamaya başlar. 
Maymun geminin mendireğinin tepesine çıkar ve elindeki altın kesesinin ağzını açıp bir altın lira Ahmet Ağa’nın kafasına bir altın lira da denize fırlatır ve devam eder, bir altın Ahmet Ağa’ya bir altın denize… 
Altınlar denize atıldıkça çaresiz kalan Ahmet Ağa maymuna bağırır, çağırır. 
Tabi maymun durdan ne anlar, atmaya devam ederken maymunun sahibi yaşlı adam da Ahmet Ağa’ya yanaşarak kardeşim sen ne iş yaptın da bu kadar altını kazanmışsın” diye sorar. 
Ahmet Ağa cevap olarak sütçülük yapardım” der. 
Yaşlı adam da “tamam şimdi anlaşıldı demek ki sattığın süte yarı yarıya su katmışsın ki şimdi benim maymunum da senin servetini temizliyor.” 
Hayat, sütü bozuk, dedikoducu, kul hakkı yiyenlerden sizleri uzak tutsun.