Türkiye ve mozaik

Ülkemiz, gerçek anlamda kültürel mirası zengin, inanılmaz bir mozaiğe sahip…

Türkiye Cumhuriyeti, aslında zenginlikler diyarı…

Doğası, tarihi, dokusuyla…

Bir bakın etrafınıza…

Eğer yaşınız yetiyorsa, diğer deyişle benim gibi biraz yaşlıcaysanız, çocukluğunuzdan hatırladığınız birkaç Ermeni olabilir…

Ya da hala Türkiye Cumhuriyeti vatandaşı kimlikleriyle ‘Rum’lar…

Yine bakın yakınlarınıza…

Gürcü dostlar…

Abhaz tanıdıklar…

Çerkes dostlar…

Manavlar…

Kürtler…

Lazlar…

Zazalar…

Arnavutlar…

Boşnaklar…

Türkiye’nin tatları, Türkiye’nin renkleri…

Benim hala damağımdadır anamın yaptığı Arnavut böreğinin tadı…

Gülhanım teyzenin Karadeniz usulü eriştesi…

Ninemin çarşaf böreği…

Göce çorbası…

Hayriye köyündeki Gürcü düğününün unutulmaz anları…

Mısır ekmeği…

Rüştiye köyünde, Tayfur Yılmaz’ın Abhaz gelenekleriyle beni tanıştırması…

Hacıkaralı Zeki Usta’dan Çerkez kültürü…

Gümüşhane’nin türküsünü, Diyarbakır’ın esintisini, Erzurum’un atabarını hissederek yaşıyoruz…

Biz böyle güzeliz…

Birbirimize saygılı, birlikte yaşayarak…

***

Bu ay, Çerkesler uğradıkları soykırım ve sürgünün 150.yılında ülkemizin farklı kentlerinde yürüdüler, mevlitler okundu, toplantılar düzenlediler…

Saygılı, birlikte yaşamanın onuru ve güzelliğiyle…

Ne mi istiyorlar?

Kültürlerini korumak…

Asimile olmamak…

Durumun özetini de Zeki Usta’nın elinde tuttuğu döviz veriyor;

‘Çerkesler asla vazgeçmeyecek’.

***

Aslında…

Suretlerine dönmüş…

Suretlerden aslına dönme çabası…

Ayrıştırma…

Ötekileştirme…

Kin ve nefret tohumlarını topluma yerleştirme gibi söylemlerden, özellikle siyasetçiler kaçınmalı…

Oy uğruna, Türkiye gerçeğini, mozaiğini kirletmemeli…