Uzaktayız…

Ahmet Kutsi Tecer’in şarkılara dize olmuş şiiri…

‘Orda bir köy var, uzakta,

O köy bizim köyümüzdür.

Gezmesek de, tozmasak da

O köy bizim köyümüzdür.’

Biraz değiştirsek…

Köyden kente, kentten ülkeye uyarlasak…

Bu ülke bizim desek…

Bu dünya bizim diyebilsek…

Maalesef biz de revaçta değil…

Hep hır gür…

İğneyi kendine misali, basını da, halkı da; birbirine düşmüş gibi…

Aslında bu biraz da bize Ortadoğu’nun yansıması oldu…

İnsani yardım içinde, insanlık dışı canlı bombalarla tanıştık, acılarla kavrulduk…

Ve hala birbirimizle didişmekle meşgulüz…

Bir olmak ne denli zormuş…

Ve giderek de demokrasiden uzaklaşıyoruz…

Demokrasi tek başına yasalarla mümkün olacak bir şey değil ki…

Kafalarda oluşmalı…

Bizim kafalar, hala oralara uzak…

***

Siyasi partilerimizin değişimi şart…

Sıraya koyalım…

MHP…

Delegelerinden korkan bir parti, işin kolayına kaçtılar ‘paralel’e bağladılar olayı…

CHP…

Tam bir muamma…

Ne derdini, ne de kendini anlatabiliyor…

Muhalefetin sesi çıkıyor ama…

Delegeler tepenin hizmetinde…

Diyeceksiniz Ak Parti…

Onlara gerçekten sözümüz yok…

Delegesi, üyesi, milletvekili, bakanı, başbakanı; Tayyip Erdoğan’a endeksli…

O ne derse o…

Gerisi yalan…

Tek ses, tek icraat…

Demokrasi mi?

Demokratiklik mi?

Kitlesinin öyle bir beklentisi yok ki, o yüzden doğal…

Davutoğlu gider, Yıldırım gelir…

Ne fark eder?

Sözün özü, köy kalmadı artık, mahalle bizim, ilçe bizim, kent bizim, ülke bizim de; sorun bizde…