Aile hekimliği başarısı baltalanmasın!

Çok değil 10 yıl öncesini hatırlayalım.  Aile hekimliği kavramından bihaberdik.
Uygulamaya geçilince birinci basamak sağlık hizmetlerinde çağ atladık.
Kişilerin bir hekimi oldu.
Başlangıçta hekim başına 4000 nüfus bağlandı. (Bu gelişmiş ülkelerde 2000 in altında.) Türkiye şartları ile kör topal yürüyor. Eski sağlık ocağı şartlarından daha iyi hizmet var. Bunu sağlayan da aile hekimleri.
Aile hekimlerinin; bulundukları yerlerin kiralarını ödediğini, tamirat, küçük tadilat, sarf malzemeleri, kullanılan tıbbı cihazları satın alma veya kiralama yöntemi ile temin ettiklerini, hizmetliyi ve ek hemşireyi kendilerinin sağladığını maalesef çoğu kimse bilmiyor.
Tabii ki bunu için ödenek alıyorlar. Yeterli mi sorusu bu günkü konumuz değil.
Sağlık bakanlarımız hekim başına düşen kişi sayısını kademeli olarak azaltacaklarını beyan ettiler. Şimdileri 3500 civarında tutmaya çok yakında 3000′ in altına indirmeye çalışıyorlar.
Mükemmel bir gelişme.
Sorun ne dostum dersen fiziki şartlar düzeltmeden yapılıyor. Nasıl mı?
6 hekimli birim 6×4000 24000 nüfusa bakar. 3000’e düşürdük 24000/3000 8 hekim olacak. 8 de hemşiresi var.
Birimde kaç oda var ? 6 hekim odası, 2 aşı ve çocuk izlem odası, 2 gebe ve üreme sağlığı odası.
Yeni atanacak hekime yeni iki oda için ne yapılacak? Aşı odası 1′ e, gebe izlem odası 1’e düşecek.
Olsun mu? Olamaz! Eskiden 6 hemşire 2 odada aşı yaparken, 8 hemşire 24000 nüfusun aşılarını bir odada aşılayacak. Her birime 1 saat aşılama süresi yeter mi ?
Günde her hemşire kaç aşı yapıp kaç bebeği takip ediyor? Kaç anneye emzirmeyi anlatıyor? Eski şartlar bile yetersizken bu değişiklik ile koruyucu sağlık hizmetleri son mu bulacak?
Eskiden sağlık merkezindeki aile hekimlerini yeri rahatlatmak için başka yere yollamışken, aynı yere tekrar hekim yollamak ne kadar doğru. Bir ileri iki geri…
Çare bulmak için yeni sorunlar çıkartmak da neyin nesi?
Çözüm birimlere yeni hekim yerleştirmek değil, uygun şartlarda yeni birim yapmakta.
Yeter ki iyiye giden işi baltalamayalım!