Son dönemde televizyon dizileri dikkatinizi çekmiştir.
   “Çukur”, “Avlu”, “İçeride”, “Ufak Tefek Cinayetler”, “Kurtlar Vadisi”, “Eşkıya Dünyaya Hükümdar Olmaz”, “Çarpışma”…
   Konular genelde;
   Cinayet, şiddet, yer altı dünyası, entrika, mafya gibi müthiş bir suç ortamını, yaşamını sergiliyor.
   Bir başka sorun da;
   Suç işleyen karakterlerin “iyi olarak” yansıtılması..
   Suçu işleyen karakterler;
   İnanılmaz karizmatik, hatta “Dünyayı kurtaran adam”, “Öldürdü ama haklı”, “Mecbur kaldı, yaptı” masumiyetinde!.. Diziler adeta, anlatılan o yaşamı çekici kılar nitelikte..
   O kadar öldürme, cinayet var ama nedense o yaşamlarda ortada polis hiç yok!..
   Ölen öldüğüyle kalıyor.
   Öldürene dokunan yok..
   Ama ne ararsanız var..
   Toplumu pasifize eden konular, aşırı milliyetçilik söylemleriyle dolu, aşiret yaşamı, töreler..
   Özellikle ikinci plana atılan, değersizleştirilen kadına yönelik şiddet sahneleri..
   Sonuçta baktığımızda;
   Yaşanan şiddet olayları, kapkaç, töre cinayetleri, intihar eden kadınlar, kolay para kazanmanın meşru gösterilmesi, işkence, bilinçsiz tüketim artışı, aile yapısının bozulması, yaşanan travmalar, gençlerin medyatik kültürle etkileşimi, kültürel yabancılaşma, aile ve aidiyet bağlarının değerinin yitirilmesi, ahlaki değerlerin erozyona uğraması Türk toplumunda sanki olağan hale getiriliyor..
   Dizilerdeki karakterlerle özdeşim, “Onlar gibi olma” çabası gençleri bunalıma itiyor, yaşayamadığı aşkı, kazanamadığı parayı zorla, tepkiyle, öfkeyle yakalama yolunu seçiyor.
   Bu da bir şiddete davetiye çıkarıyor.
   Böyle dizilerle toplumda duyarsızlaşma, bencilleşme başlıyor.
   … Tamam; onlar da “Deli”kanlı..
   Bu dizileri izleyen, “O kahraman”lara özenen delikanlılar, genç kızlar gözümüzün önünde!..
Ama hep ve maalesef “3. Sayfa” haberleriyle..
   Son dönemlerde suç oranlarının artması, hatta fırlamasının altında yatan nedenleri bir    düşünebilsek..
   “Yaratılan!” yeni nesli,
   “en az suçlu” olarak görürüz!..