20 yıl önce kentin trafiği doğu yakası ile batı yakası arasında geçişlerde sıkıntı yaşanacak diye söyleselerdi çoğu kimse inanmazdı.
O yirmi yıl öncesi Bursa ile şimdiki Bursa arasında siyah beyaz renk gibi gözle görülür bir farklılık var. O zamanın Bursa sı bu zamanın Bursa sı değil artık. Birde İstanbul yolu hafif raylı sistem hat çalışmasıyla neredeyse bazı vakitler kuyruk Ovaakça ya kadar uzamaktadır.
Açılan yollar ve kavşaklar yine de trafiği hafifletmemektedir. Dönüp dolaşıp yine ulaşımda toplu taşımanın kullanılmasında hem fikir olmak zorundayız.
Evet, toplu taşımayı aktif olarak kullanalım ama teşvik edici sebeplerinde olması gerekmektedir. Bu teşvikler ise başta ücret olmak üzere, her yere rahat ulaşabilmek, geçiş sıklık süresi ile cazip kılınmalıdır.
Bu bir gerçek ki şehir hızla büyüyor.
Bu tür hızlı büyümenin getirdiği başlıca hoşumuza gitmeyen dezavantajlar mutlaka vardır. Bazen olur ki şehir sizi sıkar ve nefes almak için sakin yerlere kaçmak dahi içinizden geçmektedir. Böyle kalabalık ve insanların metrekareye düşen sayısı arttıkça kişiler üzerinde negatif enerji yüklemeleri yapmaktadır.
Bu da insanların sosyal ve ticari hatta ailevi hayatları üzerinde de etkisini göstermektedir. Kalabalık şehirler insanı sinirli ve sabırsız yapar. İşlerin geç kalma baskısı, eğitime geç katılma stresi, araba kaçırma telaşı vb. gibi davranışlar bizlerin ruh halimize yön çizmektedir.
Sonra en küçük ve önemsiz bir hadise bardağı taşırmış olmaktadır. Trafikte yaşanan kavgaların çoğu birkaç dakika bile tahammül edememekten çıkmaktadır. Bizler büyükşehirlerde yaşayalım ama büyükşehrin stresini yaşamayalım istiyoruz.
İnanın bu çok zordur.