İlk…
Sağduyu…
Ayyıldız…
Engelsiz Türkiye…
Önce İnsan…
Dolunay…
Osmanlı…
Bu kelimeler ne hatırlatıyor size?
İyi Parti’yi de koyarsak, faaliyette olan 87 partiden yedisinin ismi…
Merak edip Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı sitesine girmesem, biri sorsa kesinlikle bilemezdim…
Şaka gibi ama 87 parti…
İşin ilginci Dolunay Partisi’nin kurucusu, Genel Başkanı Bursalı Serdar Okuyucu…
***
Siyasetin içinden gelen Okuyucu, Dolunay’dan etkilenip parti kurmuş…
Dolunay hikayeleri hep vardır…
Şarkılarda şiirlerde de hep ‘dolunay’ izlerini görürüz…
Dolunaya bakış, her dönem ve yaşta farklı…
Nasıl ki kimse artık sevdiğine, yüzeyi görüldükten sonra, ay gibi güzelsin demiyorsa…
Eypio uçmuş…
‘Beni duy beni gör beni anla
Beni banka gibi soy
Bana kız beni üz bana söv
Beni babam gibi döv..’
Halil Sezai bir başka bakmış dolunaya…
‘Şehrin ısıkları azalmış 
Yıldızlar daha belirgın bu gece 
Ve ayı gördüm dolunaydı 
Sırrımı söyledim 
Belki sende bakarsın diye’
Yeni Türkü de bambaşka…
‘Ay dolunay sessiz gecede 
Ay bir anda düş yüreğime 
Yanayım ben söz büyürken 
Ay ben ay sana’
***
Aslında bir nesne, bir insan, bazen bir canlı, öylesine fırtınalar koparıyor ki ruhlarda; şarkı oluyor, şiir oluyor, film oluyor, sanat oluyor…
Önemli olan bize iyi gelmesi…
Bulutların dansı, rüzgarın uğultusu, yağmurun sesi, yaprakların hışırtısı…
İnsan olduğumuzun farkında olabilmemiz için, evrenin sonsuzluğunda bir nokta bile olmadığımızı bilebilsek, derin bir nefes alıp verdiğimizde anlamını yakalayabilsek, aşkı yaşarız o zaman Yunus gibi…
‘Ne varlığa sevinirim
Ne yokluğa yerinirim
Aşkın ile avunurum
Bana Seni gerek Seni’