Şeffaf, duru bir kelime dost…
Yaşadığımız süre içinde hayatımızdan birçok insan gelip geçer, film şeridi gibi…
O kadar çoklukta, yalnızca bir ya da birkaç dost edinebiliriz.
Bu bile büyük şanstır.
Hani yıllardır söylene gelen söz gibi; ‘Bir dost uğruna ölebilmek çok kolay, uğrunda ölünebilecek dost bulmak çok zor.’
Dost, aslında tek anlam barındırır, güvenebileceğin, huzur ve değer veren…
Gerisi hikaye.
***
Yıllar ilerledikçe olgunlaştıkça daha seçici oluyor haliyle insan.
Aramakla asla bulunmaz dostluk, o gelip zor anınızda sizi buluverir.
Bulunca da çınar ağacı gibi birlikte büyüyorsunuz.
Hayatımızın her anında hep beraber…
Yaşadığımız şu dönemde sahip olduğumuz en büyük lükstür bence dostluk.
Dostluğa verilen değerin ucu bucağı yoktur, ne dibi vardır ne de bitimi…
***
Yaşadığımız çağda, çıkarlar üzerine kurulu hayatların içinde bir dost bulabilmek, bir dosta tutunmak, bir dostun size tutunması öyle kolay da değil.
Üç kuruşun, beş kuruşun hesabının yapıldığı menfaat dünyasında, insanın kendi benliğinden uzaklaşıp, bencilleştiği evrende, dostluklar da aslında nostalji rüzgarına kapılıp kaybolup giden bir kelimeye dönüşüverdi.
O yüzden bir dostunuz varsa, şans da sizinle…
O yüzden bir dostunuz varsa, o lüksünüz kıymetini bilin.
***
Şöyle bir geriye gidin…
O, komşuluk ilişkilerinin olduğu döneme…
O, komşuanne diye bir kavramın hayatımızı kapladığı döneme…
Yalnızca dostluklar değil, her kavramının içi boşaldı aslında.
Yine de gülümseyin…
Yine de değiştirin…
Hayata odaklanın, Ahmet Kutsi Tecer’in dizelerini hatırlayın; ‘Orda bir köy var uzakta, o köy bizim köyümüzdür’ ve umudu yitirmeyin, köy gibi oralarda bir yerlerde de bir dostunuz var bilin.
Sevgiyle kalın.
———–
Not: Değerli okurlar; dünkü köşe yazımız sehven farklı bir içerikle ve ‘Deniz manzaralı kütüphane’başlığıyla yer almıştır.