Cumhurbaşkanı Erdoğan’ın en son Birleşmiş Milletler(BM) Genel Kurulu’nda yaptığı tarihi konuşma ile herkes tarafından kabul edildi ki o bir dünya lideridir.
Şimdiye kadar konuşulamayanları dünya liderlerinin gözlerinin içine baka baka söylemiştir.
Bu cesaret işidir.
Her babayiğidin yapacağı bir şey değildir.
Daha önce de bu tür çıkışları ile kendinden bahsetmeyi bilmişti.
Meşhur ‘one minute’ çıkışı halen hafızalardaki tazeliğini koruyor.
Davos, Davos olalı böyle bir meydan okuma görmemişti.
Şu an dünyadaki liderler içinde Erdoğan kadar Filistin davasına sahip çıkan ve İsrail’in devamlı olarak haddini bildiren ikinci bir lider olmamıştır.
Bu nedenle Türk insanları olarak bizler de bu konuda bütün dünyada başımız bulutlara erecek kadar dik dolaşmaktayız.
Avrupa’da hangi ülkeye gitsek, göğsümüzdeki ay yıldızlı rozetten Türk olduğumuzu anlayan yabancı Müslümanlar gelip bize Erdoğan deyip sevgi gösterisinde bulunmaktadırlar.
Erdoğan’ın başa gelmesiyle birlikte artan itibarımızdan dolayı yurtdışında yaşayan gurbetçilerimiz de büyük memnunluk ve gurur duymaktadırlar.
15 Temmuz hain ve alçak darbe girişiminden sonra Brüksel’de Erdoğan’ın bir apartman boyunca büyük bez afişini gördüğümde şaşırmıştım.
Yabancı bir ülkede yaşıyor olsalar bile vatandaşlarımızda özgüven tavan yapmış durumdadır.
Şu an Avrupa’daki Türklerin her biri bir aslan gibi kendine güveni gelmiş durumdadır.
Düşünebiliyor musunuz; eskiden olsa böyle bir şey olabilir miydi?
Eskiden, alt küme takımları gibi biz de alt küme ülkelerinden birisiydik.
Dünyanın hiçbir yerinde itibarımız yoktu.
Erdoğan ile birlikte alnımız ak, yüzümüz pak bir şekilde bütün dünyada göğsümüzü gererek dolaşmaktayız.
***
AK Parti’nin 17 senelik iktidarında yaptıkları ve Erdoğan’ın sergilediği performansa baktığımızda; şu an yeni parti kurma çalışmalarına devam etmekte olan Davutoğlu ve Babacan’ın pek şanslı oldukları söylenemez.
Çünkü, Erdoğan çıtayı o kadar yükseklere çıkardı ki; bunun karşısında bir varlık göstermek oldukça zordur.
Aslında bunu en iyi bilmesi gerekenler de Gül, Babacan ve Davutoğlu’dur.
Acaba bu arkadaşlar sağlıklı bir kamuoyu araştırması yaptırdılar mı?
Ve o araştırmada kendilerine bir ihtiyaç olup olmadığını sordurdular mı?
Eğer böyle bir araştırma yapmış olsalar, ben sanmıyorum ki yine de yeni parti kurmaya kalkışmış olabileceklerine ihtimal vermiyorum.
Bu işin nefsanî duygularla ortaya çıktığını düşünüyorum.
Zamanında cumhurbaşkanlığı, başbakanlık, bakanlıklar yapmış olan isimlerin kerameti kendilerinde gördüklerini düşünüyorum.
Bunların hepsi Erdoğan’ın şemsiyesi altında vardılar.
Erdoğan’ın çizdiği liderlik profili ile bu saydığımız isimlerin hiçbirisinin mukayesesi kabil değildir.
Ayrı ayrı parti kurmayıp bir araya gelseler dahi bu işten netice almaları hayaldir.
***
Erdoğan sadece Türkiye’de kendisini kabul ettirmiş birisi değildir.
Başta Türk ve İslâm ülkeleri olmak üzere halkının bir bölümü Müslüman olan ülkelerde de Erdoğan bir sembol isimdir.
Hatta, yurtdışında karşılaşıp konuştuğumuz bazı yabancı Müslümanlar Erdoğan’ı halife olarak bile görmektedirler.
Düşünebiliyor musunuz; bu şartlar altında kurulacak yeni bir partinin millette karşılığı ne olacak?
Yeni parti kuracak olanlar şunu diyebilirler; ‘Erdoğan nasıl Erbakan Hoca’dan ayrılıp parti kurup başarılı olduysa biz neden olmayalım.’
Onlara da şunu diyebiliriz:
Ne Türkiye eski Türkiye, ne şartlar eski şartlar ve ne de sizler birer Erdoğan’sınız.
