Yıllar önce siyasi arenada imparatorluğunu kurmuş, çevresindekilere güvenip bu tatlı rüyanın hiç bitmeyeceğini sanan bazı siyasilerin karaya oturan amiral gemisini izlerken ülkenin içinde bulunduğu durumu da gözler önüne seriyordu.
Oysa yıllar önce yaşananlar film değil, Bursa ile birlikte tüm Türkiye’nin seyrettiği siyasi yaşamın gerçek hayat öyküleriyle doluydu.
Bugün kentimizde söz sahibi olan bazı siyasi aktörler geçmişte yaşananlardan hiç ders almamış olacaklar ki “içinde bulundukları” politika trajedisinde hâlâ borazancıbaşı gibi davranmaya devam ediyor.
Burada tabii ki benim sözüm, Bursa’ya hizmet için çabalayanlara değil;siyasi borazancılığa devam edenler için.
Kelle ücretini peşin alanların borazancılığını anlıyorum da, tükettiği soluğun ücretini bırakın peşin, sonradan bile alamayan emir kulu vokalistlerin,emir demiri kestikten sonra bile sadakatle “hücuma devam borusu”nu çalmalarını bir türlü anlayamıyorum.
Anlamanın da imkan yok.
Bakın;1980 ihtilal inin ardından başlayan Özal’lı yıllarda Bursa’da bazı siyasiler ön plana çıkmaya başlamıştı.O dönemin yükselen değerlerinden biri Özal’ın prenslerinden dönemin Maliye Bakanı Kurtcebe Alptemoçin’di.
İlerleyen yılarda ise Savunma ve Milli Eğitim Bakanlığı yapan Turan Tayan.Devlet Bakanlığı yapan Cavit Çağlar,ANAP’ın şaşalı dönemlerinde ise Feridun Pehlivan, Mehmet Gedik ve niceleri ilk sıralarda yerlerini almıştı.
Bu isimlere yakın olanlar,ya da onların siyasi kredilerini kullanmaya gayret edenler,her konuda pek muzaffer olmuştu.Ana yatırımlarından kendilerine babalık çıkarmak isteyenler bu önemli şahsiyetlerin Bursa’ya her gelişlerinde yollarına kırmızı halı sererdi.
O dönemlerde ‘Türkiye seninle gurur duyuyor’ sloganı henüz icat edilmediğinden alkışlar ve ıslıklar çalınarak kızılca kıyamet koparıldığı günleri  hatırlıyorum.
Tabii ki Özal’lı yılların ardından,değişen Türkiye siyasi konjöktöründe,hızla büyüyen siyasiler tek tek zirveye çıkmaya başladılar.Kentimizde siyasilerin itibarları o kadar artmıştı ki,etraflarında dönenler karşılarına kim çıksa alt etmeyi başarırlardı.
Siyasi güçlerinin artmasından sonra holdinglere dönen partililere ‘para’ yağmaya başlamıştı.
Bu dönemde siyaset ‘uydu’ları da bu şahısların etraflarında dönüp dururdu…
Kendilerinde müthiş bir çekim vardı.
Yanlarında, arkalarında ya da etraflarında gezinenlerin ya da öyle görüntü verenlerin siyasi ikballeri garanti altına alınırdı.
Bu adam‘kim’denmiyor, geçmişleri sorgulanmıyordu.
Çünkü, söz konusu kişiler birilerinin adamıydı ya da öyle zannediliyordu.
Bu siyasileri biliyorsunuz!
Yaşanan süreçte sona erince hepsi tarih oldu.Kiminin partisi kapandı,kiminin partisi hala yaşam mücadelesi veriyor.Kimisi Bursa sokaklarında selam verecek gerçek anlamda bir dost arıyor.
Kiminin adı bile anılmıyor.
Bugün yaşananlara bakınca, geçmişi hatırladım…
Geçmiş acaba ders olur mu?
Ya da; Allahın adaleti ne zaman tecelli eder?
Bekleyip görelim…