Zor günlerdeyiz..
   Önce sonbahar, şimdi de kış.
   Tam anlamıyla masraf ayları..
   Doğalgaz, elektrik, su, kira, gıda, eğitim, sağlık…
   Say say bitmez.
   Türkiye, gelir dağılımı eşitsizliğinde 2. sırada.
   Türkiye İstatistik Kurumu (TÜİK) verilerine göre; bir önceki yıla göre Türkiye’de yoksullar daha da yoksullaştı, zenginler daha da zenginleşti. Türkiye’de açlık sınırında yoksul sayısı 11 milyonu aştı. Her yıl da yüzde 4,4 artış görülüyor. Veriler pek iç açıcı değil..
   … Tabi ki; durumu iyi olan, zor durumdakilere elini uzatıyordur.
   Ya da uzatmaya çalışıyordur.
   Ama bugün bir başka açıdan bakalım.
   Varsayalım ki bugün;
   Sevdiğinizin doğum günü.
   Ya da evlilik yıl dönümü..
   Ya da başka bir mutluluk günü..
   Ne alacağınızı düşünüyorsunuz.
   Bu kez de şöyle yapın;
   Bu kez “sevdiğinizi şaşırtın” ve “bana hediye” alın.
   Ne alacağım diye düşünmeyin, bir bakkala, mağazaya, markete girin..
   Ne görürseniz; ama ne görürseniz, pirinç, makarna, ekmek, battaniye, giyecek, kırtasiye..
İlk gördüğünüzü alın, “bana hediye” edin(!)
   Benim sanki “pırlanta almışsın gibi” sevindiğimi göreceksin.
   … Bana nasıl ulaşacağını bilmiyorsan tarif edeyim;
   Geçen gün okul harçlığı için mendil satan, ayakkabı boyayan bir çocuk görmüştün ya, o benim.
   Her gün önünden geçtiğin harabe bir gece kondu var ya, ben orada oturuyorum.
   Hani geçende karton yığınlarında kıvrılıp uzanmış bir adam vardı ya, o adam benim.
   Sırtımda bebeğimle geçen gün çöpünüzü karıştıran, sonra da dağ gibi atık kağıt, karton, plastikleri 3-5 TL’ye toplayan kadın vardı ya, o kadın benim..
   Kanser hastası eşine bakan, çocuklarının yaşaması, geçimi için çırpınan, bazen yolda geçerken “görmediğin”, “karnımızı doyursak yeter, başka ne isteyeyim ki..” diyen kadın vardı ya.
   O da benim.
   Hadi gel, bu kez “hediyeni” bana ver!.
   Sonra yüzümdeki gülümsemeyle fotoğrafımı çek, o sevdiğine gönder.
   ”Bak, beni işte bu kadar mutlu ediyorsun” diye de not ekle.
   O benim mutlu fotoğrafıma baksın.
   Göreceksin; o da mutlu olacaktır.