Ülkemizin neredeyse tamamına yakını Müslüman oluşu, helal sektörünün oluşmasını tetiklemiştir.

Artık her şeyin helal tarafını duyar olduk.

Bu gerçekten ihtiyaca cevap diye mi, yoksa bu pastadan pay alayım diye mi bu helal etiketini kullanıyoruz.

Şayet helal satacağım diye bunun yanında din duygusunu da pazarlıyorsak asıl tehlike buradadır.

Helal satılmaz sadece oluşturulur.

Yalnız sattığınız şey helal kriterine uygun oluşundandır.

Dünya üzerindeki Müslümanların ve gerekse ülkemizdeki inananların helal tüketim noktasında zeminin oluşturulması gerekmektedir.

Şayet bu devlet imkânları ve eliyle olmazsa insanların kıt imkânlarına bırakıldığı takdirde her türlü suiistimale açık vaziyette helali din duygusuyla birlikte satarlar.

Asıl bu görev Diyanetin içinde oluşturulacak bir birim tarafından kontrol altında yapılması gerekmektedir. Müslümanların helal tüketmek isteğine kim cevap verecek.

Yahudiliğe göre Tevrat’ta yazılan yenilmesi serbest ve yasaklar bölümüne uygun hareket edenler için verilen “Koşer” etiketi onlar için nasıl önemliyse, Müslümanlar içinde helal-haram kavramı da o denli önem arz etmektedir.

Bu duyguyu yıllarca bazı kesimler tarafından maddi kazanç ve paragözüyle bakanlar inanları tabiri caizse devamlı istismar etmişlerdi.

Oysaki bu konuda hassas olan insanların en tabi hakkı Müslüman bir ülkede helal tüketim ürünlerinin var olmasını istemeleridir.

Gerçi TSE tarafından helal belgesi verilmektedir. Bu sadece belge verdik diye oluyorsa işin önemini hafife almış olunacaktır.

Mağazasında alkol satan bir firmanın diğer ürünler için helal belgesi müracaatında bulunulsa TSE hayır diyebilir mi? Elbette diyemez.

Bazı insanlar “her şey bitti de iş helale mi” geldi diyebilirler. Ama unutulmamalıdır ki her şeyin başı iyi ya da kötü ne ise, kazanılan paranın ve yenilen lokmanın helal ya da haram oluşundandır.

Yenilen her bir gıdanın insan üzerinde maddi ve manevi tesiri mutlaka vardır.