Türkiye’de hak sahibi olmak için belli başlı kıstaslar gerekiyor. Bu kıstaslara uymayanların bazen en temel hakkı, yaşama hakkı bile elinden alınabiliyor. Türkiye’de alınan bazı kararlarda hakkaniyet aramak, özellikle de son zamanlarda samanlıkta iğne aramaktan bile zor olabiliyor.
İnsanlar, hürriyetlerinin kısıtlanmasından, haklarının ellerinden alınmasından artık bıkmış durumdadır. Türk milleti; hesap verilemeyen olaylardan, cevabı verilmeyen sorulardan usanmış durumdadır.
İnsanlarımız, bilme hakları bulunan konularda yalanlarla, atıp tutmalarla, sahte rakamlarla oyalanmaya bıkmıştır. Türkiye’nin hem ekonomik, hem sosyal, hem eğitimsel alanda batmış olduğu bir gerçek durumundadır.
 Türk milletinin doğru bilgi alma hakkı ve düşünce hürriyeti kısıtlanmış durumdadır. Hiç kimsenin bu milletin herhangi bir ferdinin, hukuki anlamda ve vatandaşımızın vicdanı nezdinde hüküm giymedikçe, herhangi bir hakkını gasp etmeye veya herhangi bir hürriyetini kısıtlamaya hakkı yoktur.
 Bu ülkenin adli sistemi belli başlı kişiler yüzünden vatandaşının vicdanında adaletsiz, giydiği kıyafete, bağlantılarına veya akrabalarına göre cezai işlem uygulayan bir sistem olarak görülmektedir. Bu milletin, adaletine olan güvenini kıranlar; bu milletin devletine olan inancını da kırmıştır.
Türkiye en son dünya listelerinde kısmen özgür raporu aldığında yıl 2001’di ve çok ilginçtir son 10 yılda özgürlük konusunda en çok gerileyen ülke Türkiye seçilmiş. Türkiye’nin bulunduğu bu konumdan kurtulabilmesi için en önemli rol biz gençliğe aittir. Türkiye’de hakkaniyet ve hürriyet, adli sistemde veya onun başındakilerde değil, vatandaşlarımızın vicdanındadır.
 Hür bir ülke olabilme umuduyla…