Dünya üzerindeki bazı devletler birbirlerinden bahsederken genellikle dost ve müttefik kavramlarını çok kullanırlar. Çoğu zaman bu kavramların içi boştur.

O anlık ikili münasebetler hangi yönde seyrediyorsa, söylem kavramlar hemen o yönde değişmektedir.

Bence ülkelerin birbirleriyle sadece menfaat ve çıkarların varoluşlarıdır.

Sözde yılarca birbirleriyle dost olanların birdenbire ters düştüklerine de şahit olmuşuzdur.

Yıllarca İran’ın kiminle dost kiminle arası açık olduğunu hiç anlamış değilim.

Saati saatine günü gününe tutmayan bir yapısı vardır.

İran her zaman Ortadoğu da kilit devlet olmak ve stratejik rol üstlenmek istemiştir.

Dengeleri kendisinin üzerinden kurulmasını arzu etmektedir.

Yıllarca uygulanan ambargoya rağmen, hiç de ambargo yemiş bir devlet havası vermemiştir.

Bir türlü yolunu bulup ticari yönden bu ambargoları az da olsa delmesini bilmiştir.

Ambargonun en şiddetlisi yaptığı nükleer programı yüzünden meydana gelmişti.

Aradan geçen bunca yıl zarfında bizim ülkemiz adına da olumsuz ticari yansımaları vardı.

Şimdi ise bu ambargoların kalkmasıyla bunu fırsat bilerek İran’la olan ticaretimizi tekrar yüksek seviyelere taşıyabiliriz.

Artık İran da dünya piyasalarına giriş yapacağı için ister istemez bir hareketlilik yaşanacaktır.

Petrol satış noktasında Suudi Arabistan’la rekabet yaşayacağı için şu anda dünya piyasalarında düşük olan fiyatların daha da aşağıya inmesi söz konusu olacaktır.

Bu işten yine en çok Rusya zararlı çıkacak gibi görünmektedir.

Bugüne kadar bölgede Rusya ile ortak hareket eden İran ilişkisi hep karmaşık olduğu için, İran’ın dünya piyasalarına açılmasıyla Rusya’yı nasıl bir tutum içerisine sokacak hep birlikte göreceğiz.

Kısacası hiçbir devlet birbirine güvenmiyor.

Dostluk diye bir şey yoktur, yalnızca çıkar ilişkisi vardır.