Kredi sistemi bizi öyle bir hale getirdi ki çevremizde borçsuz insan kalmadı.

Kimlerin kime borcu var kısaca sıralayalım.

Üniversiteli öğrencilerin kredi borcu var.

Ödeme için en büyük desteği ailelerinden almaktadır.

Destek alamayanlar bu borçlarını ödeyememektedirler.

Memurların kısa ve uzun vadede konut kredisi ve araç kredisi borcu bulunmaktadır.

İşçinin bireysel kredi ve kredi kartı borçları bulunmaktadır.

Bu borç yükünden kurtulması için bir defaya mahsus geri ödemesiz hatırı sayılı paranın gelmesi gerekmektedir.

Emeklinin kredi borcu bulunmaktadır.

İkinci baharı yaşamaları veya çocukları için bankadan çekilen ya da kefillik olma durumlarından kaynaklanan borcu bulunmaktadır.

Esnafı söylemeye gerek yok.

Borçsuz esnaf zaten esnaf değildir.

Esnafın neredeyse tüm kredi türlerine borcu bulunmaktadır.

Ticari kredisinden tutun tatil kredisine kadar geniş bir borç yelpazesine sahiptir.

Çiftçide tarım ve ziraat kredisi kullanmaktadır.

Gerek kamu ve gerekse özel bankalara borcu bulunmaktadır.

Borç yiğidin kamçısı diyeceğiz ama bu zamanda yiğitler devamlı kamçı yemektedir.

Bu kadar borç yükü insana yiğitlik yaptırmaz hale gelmiş durumdadır.

Bence bu yiğitliğin yeniden bir tanımlama, yorumlama ve tarif edilmeye ihtiyacı var.

Kısaca böyle bir tabloya baktığımızda T.C numarası olan herkesin öyle ya da böyle bir türlü borcu bulunmaktadır. Maaşlarımızı A bankasından alıp B bankasına yatırıyoruz.

Biz bu işi her ay yapıyoruz.

Kazanan yine faiz sistemli bankalar oluyor.

Bankalardan ne kadar uzak durursak o kadar paranın bereketi artar ama hadi yap bakalım yapabilirsen.