İbadetlerimizi iki gruba ayırıyoruz. 
Mali ibadetler ve bedeni ibadetler.
Namaz, oruç gibi ibadetlerimize bedeni ibadetler, kurban, zekât gibi ibadetlerimize mali ibadetler diyoruz. Yine bir kurban bayramına gelmiş bulunuyoruz. Allah feyz
ve bereketinden istifade edenlerden eylesin.

Kurban ibadeti bizzat Kur’an-ı Kerim’de buyurulmaktadır. Rabbin için namaz kıl kurban kes hükmü bu cümledendir. Mali durumu müsait olanlar için kurban kesmek vacip hükmündedir. Durumu olmayanların kesmeleri dinen vacip değildir.
Kurbanda esas gaye adanmışlık duygusudur.
Allah yolunda kendini feda etme anlayışıdır.
Kurban ibadetinin çıkışı Hz.İbrahim Aleyhisselam zamanındadır.
İbrahim Aleyhisselam büyük bir imtihan geçirerek oğlu İsmail’i kurban etmesi istenmiştir.
Yüce Allah’ın bu ilâhî emri karşısında durumu oğlu İsmail’e söyleyen Hz.İbrahim oğlunu büyük bir teslimiyet içerisinde bulmuştur ki bu da teslimiyetin zirve noktasıdır.
Bu noktada Hz. İsmail’in teslimiyeti tüm zamanların örnek alınacak bir Allah’a adanmışlık duygusunu ifade etmektedir.
Bu nedenle kurban kesme ibadetini salt manada hayvan boğazlamak olarak yorumlayamayız.
Bu durum asırlarca öncesinin hak yolunun eşsiz maneviyat örneklerinden birisidir.
Kurban ibadetini yerine getirirken bunları tefekkür etmeliyiz.
Kendimizi Hz.İbrahim ve Hz.İsmail’in yerine koyup Allah’ın emirleri karşısında ne kadar muti olduğumuzu sorgulamalıyız. 
Kurban bayramı dolayısı ile bayramın ulviyetine yakışır davranışlarda bulunmalı, kimseyi incitici söz ve fiillerde bulunmamalıyız. 
Kurbanın asli mânâ  ve öneminden uzak kalmamalıdır. 

Koronavirüs salgınının yaygın olduğu bir kurban bayramı idrak edeceğiz. Buna göre tedbirli hareket etmeliyiz. Gerek sosyal mesafe konusunda olsun gerek maske ve hijyen konusunda olsun tedbiri elden bırakmamalıyız. Bu ibadetimizi de en güzel bir şekilde yerine getirmelidir…