Hollanda’nın en güzel şehirlerinden olan Mastricht, tarihe “Mastricht Kriterleri”ne evsahipliği yapması ile geçmiştir.
Evet;
Avrupa Birliği’ne (AB) üye olan ülkelerin tek para birimine (Euro) geçebilmeleri için ülke ekonomilerinde yapmaları gereken yapısal değişikliklerle ilgili kararlar, Mastricht’te yapılan toplantı ile alınmış ve bu, siyasi tarihe “Mastricht Kriterleri” olarak geçmiştir. 
Bir süredir Mastricht’teyim. 
Merak edip gittim ve bu kararların alındığı yeri de gördüm.
Ama konumuz Mastricht Kriterleri değil.
Nasıl olsa AB bizi alacakmış gibi yapıp almıyor,  biz de girecekmiş gibi yapıp girmiyoruz.
Aslında, bu işin meraklısı da pek kalmadı.
AB kim oluyor ki?
Şu an Türkiye güçlü bir ülke.
3 aydır Avrupa’da dolaşıyorum.
Bütün görüştüğüm Türkler, Türkiye’ye ya dönüş hazırlıkları ya da dönüş planları yapıyorlar.
Avrupa hikayesi bitti artık.
İşsizlik, pahalılık diz boyu.
Buralardaki gurbetçilerimiz sıkıntı içindeler.
Aldıkları para ve sosyal yardımlarla geçinemiyorlar.
Sigara içenler, 6 Euro verip bir paket Marlboro almak yerine artık yaygın bir şekilde, dedemin zamanından kalma tütün sarıp içiyorlar.
Böylesi daha ucuzmuş
***
Bu yazımın konusu Avrupa’nın bittiği de değil aslında. 
Mastricht şehrinde farklı bir tespitim oldu bizim gurbetçi vatandaşlarımızla ilgili.
O da şu:
Belli başlı bütün Avrupa şehirlerinde ki Türk yapılanmalarının hepsi ayrı ayrı binalardaki lokallerde faaliyette bulunurkek; Mastricht’te durum farklı.
Burada hepsinin gelip buluşup topladıkları yer Diyanet Camii olmuş.
Tabi cami deyince Türkiye’deki camilerde karıştırmayalım.
Avrupa’da cami demek, sadece namaz kılmak anlamında anlaşılmasın.
Türklerin gelip topladıkları, sohbet ettikleri, marketletinden helal alışveriş yaptıkları,  berberi, oyun salonuları ile birçok ihtiyaca cevap verecek taezdaki sosyal donatı haline gelmişler.
Hem erkekler ve hem de bayanlar için durum böyle.
Çok da güzel etmişler. 
Birlik ve beraberlik içinde hareket ediyorlar.
Kutluyorum Mastricht’te yaşayan gurbetçi vatandaşlarımızı.