Suçsuz, günahsız, kabahatsiz…
Yaşadığımız dünyaya baktığımızda, bunların karşılığı var mıdır?
Suçsuz, günahsız, kabahatsiz…
Bebekler…
Çocuklar…
Onlar da ya savaşların kurbanı oluyor ya da taciz ve tecavüzlere uğruyor…
Yeryüzü toprağına ayağı basıp ta, masum kalabilen var mı sizce?
Bence yok…
Zaten masumiyet, birebir suçsuzluk demek…
Eşanlamlısı ise ‘ismet’…
Allah’ın peygamberlerine en büyük lütuflarından biridir ismet…
Diğer bir deyişle günahtan kaçınma hali…
Mümkün mü günümüzde?
İnsanlığımızın kurtuluşu da masumiyette yatmakta…
***
Kul hakkını nasıl yiyorsak, günahkarlığa da öyle yelken açıyoruz.
Konuşunca herkes melek, icraata gelince temiz el bulmak zor.
Öyle Pazar Pazar içinizi sıkmayın…
Dellenip daralmayın…
Keyfini çıkarın pazarın…
Müziksiz olmaz;
Sezen Aksu ile içlenin, dertlenin, keyiflenin…
Yıllar önceki şarkıda, yazdıklarımı özetliyor;
‘Kan ter içinde uykularından uyanıyorsan eğer
Her gece
Yalnızlık sevgili gibi boylu boyunca uzanıyorsa
Koynuna
Olur olmaz yere ıslanıyorsa kirpiklerin artık
Her şeye
Anneni daha sık anımsıyorsan hatta anlıyorsan
Kalbini bir mektup gibi buruşturulup fırlatılmış
Kendini kimsesiz ve erken unutulmuş hissediyorsan
İçindeki çocuğa sarıl, sana insanı anlatır
Eller günahkar
Diller günahkar
Bir çağ yangını bu bütün
Dünya günahkar
Masum değiliz hiç birimiz.’
Sevgiyle kalın, gülümseyin, bir nebze de olsa kaçının, bir nebze de olsa bürünün ‘masum masum.’