Erdoğan dönemine kadar Türkiye’nin dış politikasında ezik büzük bir duruş hâkimdi.
Türkiye başbakanları ABD ve Avrupa liderlerinden randevu almakta bile zorlanırlardı.
Uzun yıllardır bunun ezikliğini yaşadık.
Türkiye neredeyse uluslararası politikada yok hükmündeydi.
Hatta dış politikada tesirli olmadıgımız şuradan belliydi ki; bizim başbakanlarımızdan bazıları yabancı liderlerle görüşmek için dış kapı önlerinde bile bekletildiler.
Bu millet bunları gördü ve yaşadı.
***
Şimdi ise uzun yıllardan sonra milletimizin başı bulutlara değecek kadar diktir.
Nedeni ise başımızda bulunan devlet başkanının tavır ve davranışları ile milletimizi onore etmesidir. Devlet başkanımız katıldığı bütün uluslararası toplantılardan yüzakı ile çıkmıştır. Hıçbir zaman küçülmemiştir.
Karşısındakı muhatabı karşısında eğilmediği gibi aksine ona karşı mütekabiliyet esasına göre davranmıştır. 
Tarihe Davos kahramanı olarak geçen Erdoğan’ın İsrail Başbakanı karşısında sergilediği efsane duruş ile bütün İslam âleminin haklı takdirini kazanmıştı.
*** 
Başkan Erdoğan’ın tavır ve davranışları dikkatle incelendiği zaman görülecektir ki; Erdoğan karşısındakı muhatabının hareketlerine son derece dikkat etmektedir.
Eğer muhatabı bacak bacak üstüne attıysa; normalde adeti olmadığı halde o da sırf temsil ettiği milletin makamını düşündüğü için bacak bacak üstüne atmakta, muhatabı bacak bacak üstüne atmadıysa o da normal durmaktadır.
Yani hiçbir zaman altta kalmak yoktu. 
Milletini itina ile temsil etmektedir.
Ecevit’in ABD Başkanı Bill Clinton önündeki süklüm püklüm fotoğrafı halen gözlerimizin önündeki. 
O fotoğraf milletimizi derinden yaralamıştı.
Nereden nereye geldik.
***
Artık dünyanın en önemli devletlerine kök söktüren ve hem sahada ve hem de masada olan bir Türkiye vardır.
O eski dönem sona ermiştir.
Türkiye güçlenmiştir.
Hem bölgesinde ve hem de dünyada takdir edilen bir ülke konumuna erişmiştir.
Suriye ise Suriye, Libya ise Libya heryerde Türkiye vardır.
Ne mutlu bizlere ki böyle bir Türkiye’nin vatandaşlarıyız.