Olmak ya da olmamak!

Yer ve makam ismi belirtmeden vatandaşa sorulsa ‘yönetici olmak ister misiniz?’ diye.
Çoğunlukla alınacak cevap bellidir: ‘Evet-olurum’
Bu kez soruyu açarak ‘oturduğunuz apartmana ya da siteye yönetici olur musunuz?’ denilse.
Ne cevap gelecektir.
Ben söyleyeyim;
Ya sessiz kalınıp cevap verilmeyecektir ya da ‘ aman ben almayayım’ ayağına yatılacaktır.
Bunun tipik bir örneğini daha doğrusu yaşanmış bir vakayı aktaracağım.
Günümüzde komşu ilişkilerini yansıtmakta.
Aslında buna komşu iletişimsizliği dense yeridir.
                                        X
Nilüfer’de bir sitenin genel kurulu. Çoğunluğun sağlanmasına çalışılmakta. Gelmeyenler telefonla aranıp davet edilmekte. Yönetime ise aday bir türlü çıkmamakta.
Eski yöneticinin aradığı bir site sakininin telefonu cevap vermez. Cevap WhatsApp’tan gelir:
Şehir dışında kogredeyim. Buradan yazabilir misiniz.
(Arama nedeni yazılır sonrası da tabii ki şaka niyetine)
Genel kurulumuz yapılıyor. Sizi oybirliği ile yönetici seçtik. Hayırlı olsun
(Cevaplar ve karşılıkları art arda gelir)
Şaka sanırım değil mi. Ben 52 haftanın 25 haftası şehir dışındayım ve hiç ama hiç vaktim yok. Şu anda bile şehir dışındayım. Haftaya da İzmir’ deyim.
Hiç problem değil, ayda bir hafta aidatlar toplanıp, temizlik görevlisine verip, otomatik ödeme ile fatura ödenecek. Ben yardımcı olurum.
Valla kusura bakmayın.
Sitenin yarısını tanımıyorum.
Kusura bakıyoruz sıra sizde.
(İşte bundan sonra deyim yerindeyse zemberek boşalır. Mesajlar adeta akar)
Cenazeme bile kimse gelmedi.
Ben böyle bir görevi üstlenemem.
İnsanlar komşuluk vazifesini yapmıyorlarken benden yöneticilik yapmamı beklemesinler.
Ben taşınırken bir Allah’ın kulu bana yol açmak için yardımcı olmadı.
Gerekirse dava açarım dert değil.
Ben yokken sıra nasıl bende olabiliyor anlamadım.
(Burada yazışmaya son verilir. Bir şaka, söylenemeyenleri gün yüzüne çıkarmıştır.)
                                                    X
İnsan, bazen çok küçük şeylere bile ihtiyaç duyar. İlk başvuracağı komşudur.
Oysa günümüze bir bakalım.
‘Komşu komşunun külüne muhtaçtır’ diyen kültürümüz nerede?
‘Komşu da pişer bize de düşer’ bir şeyler hatırlatıyor mu?
Nerede o eski komşu ziyaretleri, muhabbetleri, dayanışması.
listeyi uzatmayalım…
Sözün özü: Komşuluk ilişkilerinde genel durum vahim