Şevket Altuğ..
   O ‘Süper Baba’nın unutulmazlarından..
   Hayranları, “Neden kendinizi seyirciden saklıyorsunuz, sizi neden göremiyoruz” diye sormuşlar.
    Usta sanatçının yanıtı ders gibi:
   “Türk toplumunun değerleri değişti!.
   Türk toplumuna sunulan işlerin içerikleri değişti.
   Yani ben şu andaki içeriklerle hiçbir dizinin içinde olamam.
   Eleştiri olarak kabul etsinler, biraz da yaşlılığıma versinler…
   Bütün yapılan işlerde tabanca, tüfek, millet birbirini öldürüyor.
   Bütün erkekler sakallı.
   Bizim zamanımızda sakal rol gerekirse bırakılırdı.
   Bu ortamda ben olamam.
   Çünkü biz yaptığımız işlerde topluma sevgiyi, hoşgörüyü, toleransı, birlikte yaşamayı, dayanışmayı öğretmeye çalıştık. Böyle bir senaryo ile karşılaşırsam yaşıma rağmen hâlâ oynayabilirim. Ama karşılaşacağımı da pek zannetmiyorum”
  … Bir bugünkü dizilere bakın..
   “Kurtlar Vadisi”, “Çukur”, “Eşkıya Dünyaya Hükümdar Olmaz”, “Hercai”, “Arka Sokaklar”…
   Şiddet, nefret, entrika, öldürme, mafya, yalan dolan, aldatma..
   Dizilerde haftalık ölüm sayısını hesaplamak imkansız.
   Dikkat ederseniz ortada bir tek polis,  jandarma da yok, ölen öldüğüyle kalıyor..
   Kadına şiddet ise en beylik konu!..
   Yasa dışılık adeta özendiriliyor, meşrulaştırılıyor.
   İnsanın adalete güven duygusu sarsılıyor.
   İnsan, çevresindeki olaylara karşı duyarsızlaşıyor.
   Bir de geçmişin, “Süper Baba”, “İkinci Bahar”, “Mahallenin Muhtarları”, “Bizimkiler”, “Kaynanalar”, “Perihan Abla”, “Gülen Gözler”  dizilerine bakın..
   Bize neler neler anlatırlardı.
   Eskiden tüm karakterler “bizden” birileriydi..
   Ailemizden, akrabalarımızdan, komşularımızdan birileriydi.
   “Biz”i anlatırlardı.
   İlişkiler samimiydi, candandı, naifti..
   Ailenin, yardımlaşmanın, insani ilişkilerin ne kadar önemli olduğunu anlatırlardı.
   Çoluk çocuk izlenirlerdi. Çünkü hepimiz oradaydık..
   Adı üzerinde; “Bizimkiler”di..
   Tüm değerlerle birlikte onları da kaybettik..