Piyasaların durumunu en iyi mal alıp-satanlar bilmektedir.

Değişen dünya düzeninde alışılmışlığın ötesinde ticaret mantığı yürüten, yenlikçi, değişime ayak uydurabilen, alıcının mala rahatlıkla ulaşabileceği bir sistem ve kolaylıkların sunulması vb. gibi pek çok alternatifin olduğu bir rekabetçi-serbest piyasadır.

Üretilen malların haddinden fazla çokluğu, ithal ürünlerin yerli piyasa ürününe göre ucuz olması, sabit giderlerinin yüksek oluşu, kâr oranlarının bazı satılan ürünlerde çok düşük olması, rekabet ortamının acımasızlığı piyasaların bir gerçeğidir.

Esnaf ise, vergi, sigorta, faturalar derken ay sonu ödemelerini ucu ucuna ve bazı zamanlarda açık vererek çevirdiklerini çoğu zaman konuşmalarına şahit oluyoruz.

Kış döneminde piyasaların durgun ve masrafların artması, yazın ise insanların tatil bölgelerine gitmeleri, Bayramlar ve yaklaşan eğitim ve öğretimin açılacak olması ister istemez aile bireylerinin zaruri harcamalar haricinde başka bir yere para kaçmasın derdine düşmesi doğaldır.

Asgari ücretli çalışanın aldığı para rakamsal olarak ortada iken kalkıp da “çalışanlardan piyasaya para girişi yapın demek” biraz komik düşmektedir. Zaten çalışanların paraları yastık altında değil olduğu gibi piyasada dolaşmaktadır.

-Piyasaların hareketlenmesi için millet, bankalara olan borcunun tamamını kapatması gerekmektedir. O da çok zor.

-Piyasaların hareketlenmesi için millet, yaşantısını gelirine göre ayarlaması gerekmektedir. Onu da yapan çok az.

Piyasaların hareketlenmesi için millet, uzun vade borçlanmadan kaçmalıdır.

Para, var olanda var, yok olanda hiç yok.

Piyasaların durumu öyle ya da böyle ama esnaf “Allah bereket versin” “Halimize çok şükür” değişiyle varlığını devam ettiriyor.