Bizler günlük yaşantımız içerisinde rol yapmak zorunda mıyız?

Yoksa hayat rol yapanlara mı güzel oluyor. “Bugün sahip olmak istediğin arzuların için hangi sahte hareketler yaptın” sorusunu kendimize sormalıyız.

Ne yazık ki, gerçek yüzümüzü gösterme ve sahip olduklarımızı kaybetme korkusu bizleri rol ve sahte yapmaya mecbur kılıyor. Bu sebeple insanların dış görünüşü çoğu zaman bizleri aldatabileceğini aklımızdan hiç çıkarmayalım. Hayatın içinden bir takım karşılaştığımız bazı sahte durumları sıralamak istiyorum.

-Eline bir fırsat geçse bizleri bir kaşık suda boğacak kadar nefreti olanlarla karşılaştığımızda sahte gülümsemeler.

-Ticari hayatta maddi menfaat sağlamak için yapılan yığınla o sahte cümleler.

-Makam ve mevki sahibi olmak için gelen geçen herkese sahte mavi boncuk dağıtmalar.

-Ya da sahip olduğumuz makamı korumak için sahte dostluklar kurmalar.

-Herkesle iyi geçiniyormuş havası verilen sahte hareketler.

-Değer veriyormuş gibi yapılan sahte davranışlar.

-Sadece çıkarı olduğu sürece sahte yanınızda bulunmalar.

-Asla gerçek değil, sahte dava adamlığına oynamalar.

Daha bunlar gibi pek çok hadiseye şahit olduktan sonra dürüstlüğün yerine sahtekârlıkların almış olduğunu görmekteyiz. Artık sıradan ve yaşam biçimi haline gelen bu davranışların toplum üzerinde ve ikili ilişkilere ciddi zararlar vermektedir. Devamlı surette bu sahte yüzlerle karşılaşmak, bizleri belli bir zaman sonra dürüst olanları ayırt edemez hale getirecektir. Bu hastalıklı davranış toplum içerisinde devam ettiği müddetçe yozlaşma kaçınılmaz olacaktır. Niçin bilinen ve bilinmeyen iki yüzümüz var? Neden ayrı ayrı yüzlerle toplum içerisinde dolaşıyoruz? Neden kendimiz olamıyoruz? Bırakın artık bu sahte yüzleri. Atın o yüzünüzdeki sahte maskeleri. Çok zor şey istedim değil mi?