Toprak kelimesini hayatımızda o kadar çok ve farklı anlamlar yükleyerek kullanırız ki, hemşehri olma anlamında da ‘toprağım’ deriz…
Toprak, kimi zaman şiirlerde de yer aldığı gibi vatandır…
Mithat Cemal Kuntay’ın Cumhuriyeti anlattığı ‘On Beş Yılı Karşılarken’ dizelerinde olduğu gibi;
‘Bayrakları bayrak yapan üstündeki kandır,
toprak, eğer uğrunda ölen varsa vatandır.’
Hele hele Mehmet Akif Ersoy’un İstiklal Marşı dizelerinde ise ‘toprak’,  deyim yerindeyse ‘tavan yapmıştır;
‘Bastığın yerleri toprak diyerek geçme, tanı!
Düşün altındaki binlerce kefensiz yatanı.
Sen şehîd oğlusun, incitme, yazıktır, atanı:
Verme, dünyâları alsan da, bu cennet vatanı.’

Toprak aynı zamanda berekettir…
Toprağı işleyen, üreten toplumların ‘açlık’ gibi sıkıntıları en zor zamanlarda bile olmaz…
Toprak aynı zamanda bağımsızlık, dışa bağlanmamadır, hayvancılık gibi…
Ne yazık ki köklü tarım reformları ve köylüleri yeterince desteklemediğimizden ve kaçınılmaz kentleşme, bizi bu alanlarda zora soktu, kendi kendine yeten toplumdan, ihraç eden toplumdan, ithal edene döndük…

Topraktan vatana, memlekete doğru yolculuğumuzda da gözümüz hep dışarıda oldu.
Avrupalılar ülkemize gelip yerleşirken, Türkiye’nin doğasına aşık olup burada konaklarken, biz bırakın memleketin tamamını, bulunduğumuz bölgenin dahi doğal güzelliklerini keşfedemeden, Eyfel kulesi önünde çektirdiğimiz fotoğraflarla hava attık…
Dönüp bir Bursa’ya bakmadık…

Her alanda bu böyle…
Sanatta da, edebiyatta da…
Bir Müzeyyen Senar, bir Zeki Müren, bir Yıldırım Gürses, bir İlhan İrem bu topraklarda doğup büyüdüler…
Mercan Dede, Nezih Ünen…
Halil Ergün, Erkan Can, Ata Demirer, Yıldırım Mayruk…
Kaç kişi biliyor DT Sanatçısı Kemal Okur’un Bursalı olduğunu?
Say say bitmez…
Kuşkusuz ülkemiz değerlerini de göz ardı etmek de üstümüze yok…
Selami Üney‘i rahmetle anarak, onun şiiriyle koyayım noktayı;
‘Çok bahar arzuhalim sevda üstüne
Yunarım, ıslanırım yağmurlarda
Özlemlerim sığmaz kelimelere
Çok bahar içinde çiçek yaprakları.’