Nasıl ki dünyanın tümünde yaşayan Müslümanlar için ezan ve dili ortak değerse, tüm Müslümanlar bunun namaza çağrı olduğunu Japonya’da da, Kanada’ da, Afrika’da da, Mekke’de de okunsa anlıyorlarsa, Türkçe de Dünyanın her yerindeki Türkler için ortak değer ve semboldür.
Türkçe, Dünyanın en eski dillerinden biridir. Yüzyıllar içinde yapısı ve lehçeleri değişmiş olsa da hala birçok coğrafyada konuşulan Türkün ve Türklüğün ortak değeridir.
Türkçe Ural-Altay dil ailesinin Altay kolunda yer alan kadim bir dildir.
Anadolu Selçuklu Devletinin yıkılmasından sonra, Karamanoğlu Beyliğine 1200 yıllarda Bey olan Karamanoğlu Mehmet Bey, o yıllarda bir kanun yayınlayarak ‘’bugünden sonra divanda, dergahta, mecliste ve meydanda Türkçeden başka dil kullanılmayacaktır” demiş ve Türkçe’ye ne kadar değer verdiğini göstermekle kalmamış tarihte ilk defa bir devletin resmi dili olmasını kanun ile sağlamıştır.
Türkler, tarih boyunca göç ettikleri, fetih ettikleri yerlere törelerini götürdükleri gibi dillerini de götürmüşlerdir. Ancak sömürme fikri olmadığı için o toplumları değiştirmek dillerini zorla o bölgelere yaymak yerine, o bölgelerin dilleri Türkçe’ye eklenmiş bu nedenle de şuan Dünya üzerinde kullanılan Türkçe dillerinde değişiklikler olmuştur.
Ama toplumumuzda yaşanan yabancı özentiler nedeniyle dilimize önem vermiyoruz kurduğumuz işyerlerine yabancı isimler koyuyoruz ve bu isimlerin konulmasına göz yumuyoruz. Devletimizin, eğer sahibi yabancı değil ise kurulan işyerlerine Türkçe dışında başka isim verilmesine izin vermemesi gerekir.
İşyerlerinin üzerinde bulunan yabancı marka ve yazılar turistik bölgeler dışında yetkililer tarafından hemen kaldırılmalıdır.
Okullarda Türkçe’nin sadece bir dil olmadığı bir tarih ve toplumu barındırdığı öğrencilere iyi şekilde anlatılmalıdır.
Mustafa Kemal Atatürk da Türk olmak ve Türkçe konuşmaya çok önem vermiş ve bu iki konuda, Türk Dil Kurumunu kurmak ve ‘’Ne Mutlu Türk’üm diyene’’ sözü ile bunu kanıtlamıştır.
Türkçe’yi sıradan bir dil olarak görmemek gereklidir. Çünkü Türkçe Avrupa’dan Çin’e kadar uzanan bir coğrafyada yaşayan bir milletin sembolüdür.