Türkiye gündemi yoğun hızlı ve sürekli gergin…
Malum seçimden yeni çıktık.
Daha bir haberi sindiremeden bir başka haber düşüyor.
Ekonomi iç açıcı değil, enflasyon aldı başını gidiyor.
Her gün trafik kazaları, şehitlerimiz.
Geçim derdi, yaşam mücadelesi verirken birde masum çocuklara cinsel taciz tecavüz haberleri, masum hayvanlara yapılanlar insanlığımızı sorgulatıyor, yüreğimizi dağlıyor..
Böyle giderse ülkece depresyona sürükleniriz…
Televizyonda haber izlemeyiz hale geldik, izlemesek merak ediyoruz,izleyince moraller bozuluyor.
Haberler tekrar etmek ve telaşa  vermek üzerine kurulu.
Her an bir skandal, her dakika flaş flaş bekliyoruz.
Ne yazık ki ülkemizde artık televizyon izleyicisi olmak bu hale geldi.
Her an diken üstünde bakıyoruz ekrana.
Tartışmalar, heyheylenmeler, polemikler, enflasyon, soğan, patates, çarşı ve pazarlardaki zamlar,  taciz, tecavüz…
Her akşam haberleri izleyen ortalama bir vatandaşın moralinin bozulmaması mümkün değil !
***
Günlük yaşantımızda, medyada ve siyasette hırçın bir üslubumuz var.
Hemen hemen herkeste bir üslup bozukluğu mevcut…
Bazı insanlarda ben bilirim edası karşısındakini cahil ya da aptal yatan, duyarsız, bir tepeden bakmalar, yaptığın işi küçümsemeler.
Öyle bir davranış sergiliyorlar ki sanırsın ayrı gezegenden zembille inmiş.
Hepimiz aynanın karşısına geçelim silkinip kendimize bakalım kendi kendimizle konuşalım, ben neyim kimim ne yapıyorum?
Hepimiz insanız konuşurken üslubumuza dikkat etmek zorundayız.
Bir başkasıyla konuşurken beynimizi daha çok kullanalım!
Dili çokta özgür bırakmamak lazım…
Haddi aşmadan, kalp kırmadan…
***
Sağlıklı bir yazı yazdım mı?
Sanmam…
Bunca hayhuy içinde, kelimeleri örüp sağlıklı cümleler oluşturmak mümkün mü?
Belki bir parça dışavurum…
Hepimiz bir parça dışa vursak…
Hepimiz ‘insan’ olduğumuzu hatırlasak…
Hepimiz aldığımız nefesin değerini bilsek…
Ne çok şey istiyorum…
Sizce çok mu?